ฉันชอบดอกหญ้า
รู้สึกว่าตัวเองเป็นเช่นดอกหญ้า
ไม่งดงาม ทว่าเข็มแข็ง
ในความเข้มแข็งก็มีความอ่อนไหว

ขณะก้มๆ เงย ๆ พยายามถ่ายภาพดอกหญ้า
ฉันมองเห็นท้องฟ้าสดใส

หัวใจฉันตั้งคำถาม
ดอกหญ้าจะมองท้องฟ้าด้วยสายตาเช่นไร

ฉันจึงซุกกล้องไว้ใต้กอดอกหญ้า
แหงนมองฟ้า

แล้วฉันก็รู้ว่า

ฉันและดอกหญ้า
มองฟ้าแบบเดียวกัน


........

อ่านเจอบล็อคของคนนึง เค้าเขียนพรรณาอารมณ์ได้ดีจัง
อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่น สบายใจ...
เลยขอลลอกไว้นะครับ

ใครอยากอ่านเพิ่มเข้าไปได้น่ะ ที่นี่เลย
ดวงตา ของ ดอกไม้