สิทธัตถะพุทธะ ทรงแสดงธรรมต่อหน้าชฎิลทั้งสามและบริวาร

"ยามใดเมื่อความคิดของบุคคลฟุ้งซ่าน ไม่มีระเบียบ ยามนั้นอวิชชาคือความเขลา ย่อมเข้ามาปกคลุมซึ่งความคิดของบุคคลนั้น เหมือนหนึ่งกลุ่มหมอกคลุมอยู่ในนภากาศ ปิดธรรมอันควรเห็นไม่ให้เห็นฉะนั้น และเหมือนกับหมู่ไม้ในป่าใหญ่ อันโชกชุ่มด้วยน้ำมัน เป็นเหตุให้เกิดไฟไหม้ป่าขึ้นได้เช่นเดียวกัน"

"ไฟกองใหญ่ที่เกิดในบุคคลมีอยู่ 3 กอง คืดไฟราคะ ไฟโทสะ และไฟโมหะ ผู้มีราคะก็เหมือนมีไฟสุมอยู่เช่นเดียวกับผู้มีโทสะ และโมหะเป็นเครื่องเผาอยู่ ไฟดวงใหญ่ 3 กองนี้ เผาผลาญสรรพสัตว์ทั้งหลายอยู่เป็นนิจ ความเศร้าโศกเสียใจ ความทุกข์ร้อนรำคาญใจอันเกิดแก่คนทั้งหลายนั้น เพราะไฟ 3 กองเหล่านี้ ไฟเหล่านี้กำลังเผาผลาญสัตว์ในโลกอยู่"

"บุคคลใดมองเห็นกองไฟเหล่านี้ พยายามดับกองไฟเหล่านี้เสีย ระงับเสียซึ่งราคะ โทสะ โมหะ ใจจักสงบ ดวงตาที่มืดอยู่จักมองเห็น เกิดความรู้และความบริสุทธิ์"

"เมื่อใจบริสุทธิ์ เพราะมองเห็นกองไฟเหล่านี้แล้ว ความเกลียดชังในบาปจะเกิดขึ้น กองไฟคือราคะ กองไฟคือโทสะ และกองไฟคือโมหะ มอดหมดไปแล้ว ก็จะละเสียได้ซึ่งสิ่งผูกพันทั้งปวง"