Test

TEst

เอออ ได้แล้ว โพสได้แล้ว งง...ตอนแรก มัน error แต่ตอนนี้ได้แล้ว อยู่ๆ ก็ได้
ไม่เข้าใจเลย ...

ดีล่ะ ต่อไปจะได้เริ่มกลับมาเขียนใหม่ซะที...

ความฝัน

ความฝัน

ที่ไม่อยากให้เป็นจริงปลุกฉันตื่นก่อนนาฬิกาปลุกที่ตั้งไว้ราวครึ่งชั่วโมง ฉันลืมตาตื่นในความมืดประคองความทรงจำในฝันอันบางเบา
อย่างหวงแหน เพื่อทบทวนเรื่องราวนั้น แต่ความฝันคือความฝัน
รางเลือนและเลื่อนลอย จึงจำได้เพียงเนื้อความย่อ ๆ และถ้อยคำสั้นๆ

ฉันเคารพการตัดสินใจของเธอ
ฉันพูดประโยคนั้นมาแล้วครั้งที่เธอตัดสินใจบอกลาด้วยความเงียบหาย
มันเป็นวิธีที่นิยมใช้กัน แม้ในเรื่องการงาน การนัดหมาย
บางครั้งความเงียบก็แทนคำตอบที่ไม่อยากพูดได้เหมือนกัน
ฉันได้ยินชัด แต่บางครั้งก็แกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน
หากคำพูดของความเงียบมาทำลายความคิดฝัน และความรู้สึกดีดี
ของใจที่ไม่พร้อมจะรับฟัง

ช่างมันเถอะนะ มันเป็นเพียงความฝัน
ถึงแม้ว่าจะเหมือนกับความจริง แต่นั่นก็เป็นความต้องการของเธอ
เป็นการตัดสินใจของเธอ อย่าลืมสิ เราต้องเคารพการตัดสินใจของเธอ
แม้เป็นถ้อยคำที่ไม่อยากได้ยิน
เหมือนความฝันที่ไม่อยากให้เป็นจริง

ในวันบ่ายที่ไม่มีการนัดหมาย
ในร้านกาแฟที่ไม่คุ้นเคยยังดีที่ฉันยังกลั้นน้ำตาไว้ได้ เพราะไม่อยากให้พนักงานที่เธอรู้จักแปลกใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับลูกค้าแปลกหน้า
เธอยังดูดี สดใส นั่นหมายถึง สุขภาพที่ดีขึ้นของเธอด้วย

เราไม่ได้พูดอะไรกันมาก เพราะไม่รู้ว่าจะพูดอะไร
และความคุ้นเคยก็จางไปกับความเงียบหาย เหมือนฝันที่รางเลือน ความไว้วางใจต่อกันจึงมีไม่พอที่จะทำให้ฉันกล่าวกับเธอ ไม่เป็นไร
เก็บไว้ในใจก็ไม่สูญหาย เป็นคำพูดที่ไม่ต้องร้อยเรียง
เป็นถ้อยคำที่ไม่มีวันเลือนราง จางหาย เพราะมันเกิดขึ้นจริงในใจของฉัน

ฉันไม่เสียใจที่ไม่ได้พูดออกไป
เธอคงไม่เอะใจว่าอะไรทำให้ฉันหอบตัวตนอันหนักอึ้งมาหาเธอได้
เธอมีเรื่องเร่งด่วนกองอยู่มากมาย
เธอไม่มีเวลาให้กับเรื่องที่นอกเหนือจากสิ่งที่ต้องทำ
และตัดสินใจให้ทันเหตุการณ์ ทันเวลา ทันท่วงที

ฉันยังคงชักช้า ตัดสินใจตามหลังความรู้สึกของตัวเองเสมอและเมื่อระลึกได้
ความรักความผูกพันที่เคยมีต่อกัน ก็เป็นเพียงแค่ฝันไป

เป้ สีน้ำ
ต.ค. 50

ออกสู่โลกกว้าง กัน เถอะ...

พรุ่งนี้แล้วครับ ที่ผมจะได้ออกผจญภัยโลกภายนอกเพียงคนเดียว

ฮืออๆๆ ยังไม่ได้ที่พักเลยเนี่ย... ไม่รู้ว่าจะไปนอนที่ไหน เลย

จะเป็นไงไม่รู้ .. ตื่นเต้นดี .. ได้ออกไปสู่โลกภายนอกด้วยตัวคนเดียว
เหมือนกันเราเป็นนกที่เติบโตเต็มที่แล้ว พร้อมที่จะออกโบยบินสู่โลกภายนอก
ด้วยปีกของตัวเอง ... อ้อออ นี่น่ะ คงเป็นที่มาคำว่า "ปีกกล้า ขาแข็ง" นะ
คนเราเมื่อโตเต็มที่แล้ว มันก็ต้องออกเดินด้วยขาตัวเองสินะ
ออกแก้ปัญหาต่างๆ ด้วยตัวเอง ..

พรุ่งนี้วางแผนว่าจะเอารถไปทำโช๊คหลังก่อน รอให้เสร็จ แล้วก็ออกลุยกันเลย
ว่าจะลองหาที่พักก่อน กว่าจะได้คงเย็น แลล้วค่อยไปหาไรกินในตัวเมือง
แล้วกลับมานอน รุ่งเช้าตื่นแต่เช้า เข้าตลาด ซื้อของตักบาตรทำบุญซะหน่อย
แล้วออกเที่ยวต่อ ...

สายๆ หน่อยว่าจะลองเข้าไปดูบ้านของอ. เป้ ดูว่าอยู่ตรงไหน
วันเรียนจริงจะได้ไปถูก

ตื่นเต้นดีแท้ ... พรุ่งนี้จนถึงวันอาทิตย์ ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเกิดอะไรขึ้น ...
ไว้แล้วมีโอกาสจะมาเล่าให้ฟังนะ ตอนนี้ขอเก็บข้อมูลก่อน

Radio Active Coming up

********************************************************



รายการเพลงที่เพราะที่สุดในโลก
เปิดเพลงที่เพราะที่สุดในโลก
เพลงที่คุณจะไม่เคยได้ยินมาก่อน
แม้ว่าที่ใดๆในโลก .... ใบนี้ ครับ



Radio Active



********************************************************

My Iron Lung

Faith, you're driving me away
You do it everyday
You don't mean it
But it hurts like hell

My brain says I'm recieving pain
A lack of oxygen
From my life support
My iron lung

We're too young to fall asleep
To cynical to speak
We are losing it
Can't you tell?

We scratch our eternal itch
A twentieth century bitch
And we are grateful for
Our iron lung

The head shrinkers
They want everything
My uncle Bill
My Belisha beacon
The head shrinkers
They want everything
My uncle Bill
My Belisha beacon

Suck, suck your teenage thumb
Toilet trained and dumb
When the power runs out
We'll just hum

This, this is our new song
Just like the last one
A total waste of time
My iron lung

The head shrinkers
They want everything
My uncle Bill
My Belisha beacon
The head shrinkers
They want everything
My uncle Bill
My Belisha beacon

And if you're frightened
You can be frightened
You can be, it's OK
And if you're frightened
You can be frightened
You can be, it's OK

The head shrinkers
They want everything
My uncle Bill
My Belisha beacon

วางแผนการ

ส่งใบลาไปแล้วครับ 2 วัน 1,2 พย. 50 เตรียมวันพร้อมแล้ว เหลือแต่ที่พัก ยังไม่แน่ใจเลย ว่าจะได้นอนไหน
ตั้งใจจะลุยไปคนเดียวน่ะครับ ...
พี่ปุ๊กบอกว่า เลยบ้านอาจารย์เป้ ไป นิดหน่อยจะมี home stay อยู่ ยังไม่รู้เหมือนกันว่าอยู่ตรงไหน กะลองเสี่ยงดูน่ะครับ
น่าสนุกดี .. การผจญภัยของผมครับ

เมื่อวันเสาร์ออกลุยสุพรรณบุรีมาน่ะ ไปกะเฮียตี๋ และน้องก้าว ขาประจำ ...
ถ่ายรูปไว้เยอะเหมือนกันน่ะ แต่ยังไม่ได้เอาฟิล์มไปล้างเลย มีแต่ของเฮียตี๋ เห็นแล้ว มีสวยๆ เยอะเลยน่ะ
เด๋วจะแอบเอามาโพสให้ได้เห็นกันนะ

ส่วนวันอาทิตย์ ไปทำรายงานกะน้องๆ ที่ ม. มา ปิดเทอมแล้ว ยังต้องเข้าไปม. ทำรายงานอีก แย่จิง เฮ้อออ
เสร็จเย็นไม่รู้ไปไหน เลยโทรชวนเฮียตี๋ ไปเดินสวน จจ. ตั้งใจจะไปซื้อปุ๋ยใส่ต้นไม้ซะหน่อย ...
เพราะต้นที่ปลูกตรงห้องนอนชั้นบนเริ่มแกรนๆ แล้ว บำรุงซะหน่อยครับ
ไปมาเลยได้ต้นไม้หอมมาต้นนึง ตอนแรกเจ้าตี๋สนใจ แม่ค้าเค้าบอกถ้าเอาสองเด๋ซจะลดให้อีก
เลยตกร่างแหเจ้าตี๋ไป ได้มาต้นนึง ตี๋ว่าชื่อต้น โฮย่า .. ชื่อเพราะดีเฮะ ... เหมือนเลนส์เลย
แต่หอมนะ กลิ่นกรุ่นดี เลยเอาไปแขวนไว้ฝั่งห้องทำงาน เผื่อจะหอมเข้ามาในห้องบ้าง...
ต้นที่มาลงให้ดูจะเป็นแบบนี้น่ะครับ แต่ใบมันไม่ได้เป็ฯแบบนี้นะ มันจะเรียวๆ หน่อยน่ะ





ดอกเค้าครับ สวยมั้ย








เสร็จแล้วก้อไปหาไรกินกัน เลยไปกินสุกี้ที่ central ลาดพร้าว
วางแผนการเที่ยวกัน .. .ช่วงลอยกระทง ว่าจะไปลงกันที่ไหนดี
อารมณ์เบื่อกรุงเทพครับ เบื่อรถติด เบื่อคนเยอะด้วย

เลยว่าจะหนีกันไปหาแถวคลองที่ไหนสักที่ ที่สงบ ส่วนตัว
เลยคิดๆ กันน่ะ ผมไว้เด๋วไปดูที่จะไปพักที่ริมแม่น้ำนครชัยศรีก่อน ถ้ามีได้ล่ะก็เจ๋งงเลย
ว่าจะไปจุดพลุเล่นกัน ลอยโคม ลอยกระทง เล่นดนตรีกัน น่าจะสนุกกันไปอีกแบบนะ ...

แล้วก้อย้ำปักหมุดวันลุยหลวงพระบางกัน ... ว่าต้นปีหน้า มกราคม ...
อันนี้ชัวร์คับ ... ใครไม่ไป ก้อไม่ไป แต่ผมไป แน่...





เอามายั่วครับ






















สนใจเก็บกระเป๋า จองตั๋วเครื่องบินกันเลยยย






เด๋วดูกันต่อน่ะ ..
ทำงานก่อนนะ
บ่ายแล้ว...

ผ่านล่วงช่วงเวลาเข้าพรรษามาแล้วครับ

และแล้วก็ออกพรรษาแล้วนะ
โล่งใจซะที .. ปีนี้ไม่ได้เรื่องจริงๆ เลย ยอมรับ หลุดกระจุย
ไม่เป็นไร ปีหน้าขอแก้ตัวใหม่น่ะ

พรุ่งนี้เช้า พาแม่ไปทำบุญออกพรรษาที่วัด คงต้องตื่นอต่เช้านะ
เสร็จแล้วนัดตี๋ไว้ ว่าจะพาเที่ยวสุพรรบุรีซะหน่อย

ตั้งใจไว้นานแล้ว... คงได้ไปซะที

อ้ออออ อ่านหนังสือเรื่อง "อยากกู่ร้องบอกรักให้ก้องโลก" จบแล้วน่ะ
เกลียดหนังสือแบบนี้จัง ... อ่านทีไร น้ำตาไหลทุกที
คราวนี้ร้องไห้แบบ หืมมม...
หนังสือของญี่ปุ่นเนี่ย ต่างจากของไทยอย่างนะ
ไม่ค่อยเอาอารมณ์ส่วนตัวมาระบายลงในเรื่องซะเท่าไหร่

ถ้าเรื่องรักแบบนี้แล้วเนี่ย ก้อร้าาาาากกกก ซะ ..
น้ำตาร่วงเลย ... อ่านแล้วได้ความอบอุ่นใจไปอีกแบบ ...

ต้องซื้อมาเก็บซะแล้วเนี่ย ... ไม่รู้ว่ายังจะมีอยู่อีกหรือเปล่า .. ต้องหาก่อน

งั้นวันนี้แค่นี้ก่อนนะ จะไปหาหนังสือแล้ว แวบบบ

ความรู้สึกที่เปลี่ยนไปหรือเปล่า

เช้านี้อ่านหนังสือเรื่อง "อยากกู้ร้องบอกรักให้ก้องโลก" ที่เพื่อนที่เรียนเอามาให้ยืมอ่านน่ะ
เป็นนวนิยายญี่ปุ้น ที่ขายดีมาก 4 ล้านกว่าเล่ม ไม่น่าเชื่อเลย .. เคยได้ยินมาเหมือนกันเรื่องนี้

อ่านอยู่บนรถเมล์ .. น่าสนใจดีนะ ... เล่มนี้

อ้ออออ.. อ่านเรื่อง "ลำเนาป่า" จบแล้วน่ะ
จบลงด้วยดี เป็นไปอย่างที่คิดเลย ...

สุดท้ายเราก็ต้องกลับไปสู่ชีวิตที่เราเป็น แม้ว่าความรักที่มีจะเป็นยังงัย
ชีวิตก็คือชีวิต ... ความรักไม่สามารถเปลี่ยนชีวิตได้ ...
อาจจะเป็นเฉพาะบางคนมั้ง

เมื่อเช้าลงรถเมล์มา มองไปฝั่งตรงข้ามถนน รถติดยาวอยู่เหมือนเคย
ยังสงสัยอยู่ เพราะตอนมาแถววิภาวดี รถไม่ติดเลย วิ่งฉิว...

แต่หน้าที่ทำงานติดเหมือนเคย .. ปกติ... คนที่นั่งในรถทำหน้าเซ็งหน้าดูเลยย ...
เลี้ยวซ้ายเข้าประตูที่ทำงาน เดินผ่านบ่อเลี้ยงปลาขนาดใหญ่ น้ำเต็มบ่อแล้ว
เค้าตุนไว้รถน้ำช่วงหน้าหนาว กับหน้าร้อน กว่าจะถึงฝนหน้า น้ำคงแห้งขอดแน่เลย ...

เข้าประตูตึก ยืนรอลิฟท์ แล้วมองไปกลับไปประตูทางเข้า...
ไม่รู้สิ ความคิดนึงก็แวบเข้ามา...
คิดว่า .. เราเคยรู้สึกบ้างหรือเปล่า ว่าที่ทำงานเหมือนกับบ้านเรา
?????

เราเข้ามาถึงที่ทำงานทุกวันๆๆ เกือบสามสี่ห้าปี แล้ว ... มันเป็นรูทีนของชีวิตไป
น่าจะเกิดความรู้สึกเหมือนกับเวลาที่เรากลับบ้านบ้างนะ ...

ผู้อ่าน จำความรู้สึกตอนเราเป็นเด็กได้บ้างหรือเปล่าครับ
เวลาที่เราไปถึงโรงเรียน... จะเกิดความรู้สึกดีใจ ที่จะได้พบเพื่อนๆ ได้เล่นกับเพื่อนๆ
ความรู้สึกดีใจ แปลกๆ แบบ ไม่ใช่ดีใจว่าได้ของอะไรสักอย่างนึง .. เข้าใจไหมอ้ะครับ

ความรู้สึกที่เราเห็นโรงเรียน ความรู้สึกที่เราเห็นเพื่อน ความรู้สึกที่เราเห็นคุณครู ..

มันเหมือนกับความรู้สึกที่เราเดินเข้าที่ทำงานไหม ...
เหมือนกับควาวมรู้สึกที่เรา เห็นเพื่อนร่วมงานไหม ...
เหมือนกับความรู้สึกที่เราจะได้นั่งโต๊ะทำงาน แล้วเริ่มทำงานไหม อ้ะ ...

รู้สึกอย่างนั้นหรือเปล่าครับ ... เล่าให้ฟังบ้างนะ

You Light up My Life

• 
  

ครานั้น ฉันยังจำได้ ...
ความงดงามจากสิ่งที่เธอมอบให้
ทำให้ชีวิตฉันมีค่า...มีความหวัง
ต่อเติมให้ชีวิตที่อ่อนล้า - - - มีพลัง
แม้ในความงดงามนั้น ยามนี้จะห่างไกล

ฉันจะเป็นแสงสว่างให้กับเธอ

และหวังจะเป็นได้เท่าที่เธอมอบให้
หากแม้วันหนึ่งข้างหน้า เส้นทางชีวิตของเราจะฉีกจากกันไป - - - ไกลแสนไกล
ยามนั้น . . . .หวังเพียงเธอจดจำได้ ในความคำนึง
ว่ามีใครคนหนึ่งบนโลกใบนี้
อยู่ในห้วงชีวิตเล็กๆของเธอ
เป็นแสงสว่าง เป็นแรงบันดาลใจ เป็นทุกสิ่งทุกอย่างในความสัมพันธ์
เป็นใครคนนั้นที่เติมเต็มชีวิตเธอด้วยบทเพลง

“แค่ได้รู้จัก และรักกัน แค่นั้นก็คุ้มมากแล้ว”

บทความ คัดลอกมาจาก ...

http://chanaree.blogspot.com/

==============================================
อุ่นใจแล้ว.... แค่มีเธอกับฉัน... รักกันตลอดไป ด้วยใจ ใจที่หวังดี
อุ่นใจแล้ว.... หนาวเย็นสักแค่ไหน เมื่อมีรักอุ่นใจจะมีอะไรอุ่นกว่านี้...

อยู่ในความรัก... อาจจะเหมือนว่าไม่มีใคร
แต่รู้ว่ามีเธอ เธอที่เข้าใจ
ถึงต้องหนาวกาย แต่หัวใจ อุ่นดี ...
==============================================

ชุดสุดท้ายแล้วครับ จิงๆๆๆ ให้ตายดิ้นเถอะ

• 
  
• เมื่อวานตอนเที่ยง แวปไปโลตัสมาครับ ตั้งใจจะไปเก็บหนังสือที่ค้างมาจากงานสัปดาห์หนังสือฯ

• ที่นั่นไม่มีครับ เลย ไปดูซีเอ็ดที่โลตัส ได้มาเกินเลยอีกแล้ว... ชมเลยครับ

• 
  

เล่มแรกครับ คุณหมอดูลิตเติล หนังสือนวนิยายเด็กครับ
อยากอ่านเรื่องเด็กบ้าง น่าจะสนุกนะ












เล่มที่สองครับ บ้านนี้มีห้องแบ่งให้เช่า ... เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับคนที่มาเช่าห้อง
แต่ละคนมีเรื่องราวของตัวเองต่างกัน
อย่างที่เคยบอกน่ะครับ ชอบงานของอา รงค์ มานานแล้ว
จะตามเก็บอ่านให้หมดน่ะ








เล่มที่สาม ครับ เล่มนี้หล่ะครับ ที่ตั้งซื้ออ่าน ตัวเล่มหนามากแพงด้วย
ได้รับคำเยินยอว่า เป็นที่สุดแห่ง... นวนิยายครับ
ชื่อเรื่อง เงาสีขาว ยังไม่ได้อ่านเลย เด๋ว ได้อ่านแล้วจะมาเล่าให้ฟังแน่นอนครับ











เล่มที่สี่ ไม่เกี่ยวข้องกันเท่าไหร่ครับ เรื่องไม้ดอกหอม
รวมไม้หอมของเราน่ะครับ ... อยากหามาปลูกลงกระถาง
เอาไว้ชั้นบน ข้างห้องนอนน่ะครับ จะได้มีกลิ่นดอกไม้โชย









เล่มที่ห้า นิติยสารครับ ATG. เจ๋งครับ ซื้อมาทีไร เป็นเรื่องทุกที ...
คราวนี้มีไรมาให้เดือดร้อนใจอีกไม่รู้ อิอิ...







=======================================================


ตอนนี้อ่านเล่มนี้อยู่ครับ
เป็นหนังสือที่ดีมากเลยครับ ดีที่สุดที่เคยอ่านมาในขณะนี้เลย
อยากให้อ่านกัน...
เป็นเรื่องเกี่ยวกับความรักของคนสองคน
ที่มีความแตกต่างกัน ในรูปแบบการดำเนินชีวิต และทัศรคติการใช้ชีวิตคู่
แต่สองคนรักกันครับ .. อ่านดูนะครับ อยากให้อ่าน จริงๆ


" เอาใหม่นะจ๊ะ ... เมื่อแรกเริ่ม ฉันเป็บเพียงเมล็ดกระจิริด
พอโตขึ้น ฉันยืนต้นเป็นลำใหญ่
ใบ เป็นส่วนที่สวยที่สุดของฉัน
มันช่วยให้ฉันได้หายใจ และ
ทำให้อากาศสะอาด
ฉันมีใบ หลายต่อหลายใบ
ใบเล็กๆ ผุดขึ้นมาในฤดูใบไม้ผลิ
เป็นสีเขียวสดใสหน้าร้อน
และแห้งผากในฤดูใบไม้ร่วง
แต่ในฤดูหนาว ฉัน...

เมื่อเวลาล่วงเลย ฉันเติบใหญ่ และใหญ่ขึ้น...
จนกระทั่งวันหนึ่ง ฉันจึงพบว่า
ข้างๆ ตัวฉัน

มีต้นไม้สะสวยอีกต้นหนึ่ง!
ฉันอยากจะเข้าไปใกล้ๆ เธอ
แต่ต้นไม้ไม่สามารถเคลื่อนที่จากที่หนึ่งไป
ยังอีกที่หนึ่งได้
ฉันจึงฝากรักไปกับ

เหล่าแมลง
นก
และกับสายลม

ขอบคุณพวกเขาเหลือเกินที่ช่วงทำให้ต้น
ไม้ต้นเล็กๆ ได้เกิดขึ้นมาอีก
และเราได้รวมกัน

สร้างป่า ขึ้นมาบนโลก
เราอยู่กันอย่างมีความสุข
กับนกฮูก นกเล็กๆ
กระต่าย
กวาง กบ เขียด
เห็ด
ทุ่งหญ้า

ผู้คนชอบป่าของเรามาก
เขารักร่มเงาของเรา
รักสัตว์ตัวเล็กตัวน้อยของเรา
รักทุ่งหญ้ายามพระอาทิตย์ตก"


ท่าจะต้องหยุดพักแล้วครับ หนังสือมาเยอะจริงๆ
อ่านไม่ไหวแล้ว .. หมดไปหลายแล้วด้วยเนี่ย...
ขอเวลาพักฟื้นก่อนน่ะครับ...
ไว้อ่านเล่มไหนจบจะเอามาเล่ายั่วน้ำลายล่ะกันนะครับ

เมื่อกลางวันโอนเงินค่าเรียนวาดรูปแล้วครับ
เอาล่ะ .. จะได้เป็นฝีมือวาดเขียนของจิตรกรโจ๊กกันอีกครั้ง
หลังจากทิ้งภู่กัน กับดินสอไปนานแสนนาน

วันนี้อย่าลืมยิ้มนะครับ... ผู้อ่าน ที่น่ารักของผม.....

ข่าวดี หรือข่าวร้ายน้อออ

วันนี้ได้ข่าวมาครับ
มีเรื่องแต่งตั้งเลื่อนขั้นพนักงาน...
ผมมีชื่ออยู่ในนั้นด้วยครับ
เลื่อนจาก วศก.ระดับ 5
เป็น วศก. ระดับ 6
รู้สึกไม่ดีไงไม่รู้ ...
ผลงานไม่ค่อยมีเท่าไหร่ หลังจากย้ายมาอยู่ InterConnect.
ได้เลื่อนขึ้นมาา น่าจะเป็นเพราะครบรอบปีล่ะน่ะ เลื่อนตามปี...
ท่างานจะเพิ่มขึ้น ความรับผิด ไม่รับชอบ น่าจะเพิ่มขึ้นน่ะ
เฮ้อออ กรรม....

เอาภาพทะเลมาให้ดูครับ หน้าหนาวเหงาๆ อย่างนี้ ดูภาพเหงาๆ จะได้ เหงาๆ ขึ้นไปอีก

หนังสือมาอีกแล้ว... อ่านไม่ทันแล้ว

หวัดดีคับ ... ท่านผู้อ่าน

วันนี้ไปงานหนังสือแห่งชาติมาคับ ที่ศูนย์สิริกิตฯ...
ตั้งใจว่าจะไปเมื่อวานนี้แล้ว โทรไปหาไอ้เจ้ากุ้งดำ มือถือมันดันกลายเป็นสากกระเบือ
โทรไม่ติดซะ ... ว่าจะถามหน่อยว่าว่างเป่า จะไปงานหนังสือ ...
โทรไปได้ตอนเย็น มันบอกว่า เพิ่งไปมา มือถือแบตหมด เลยโทรไม่ติด ..
วันนี้เลยต้องไปคนเดียว.. เฮ้อออ
มะเป็งราย ไปคนเดียวก็ได้ จะได้ไม่ต้องเดินหากันให้วุ่นวาย ...
ตังใจซื้อหนังสือที่ต้องการเสร็จก็กลับเลย .. อยู่ต่อมีหวัง หมดตูดแน่.. อิอิ

วันนี้ได้มาหลายเล่มเลยเนี่ย .. เอามาโชว์ก่อนละกันครับ





เริ่มที่เล่มแรกครับ .. ผ่านไปที่บูตกรมศิลป์มาา เลยได้ เรื่อง ราชาธิราช มา
อยากได้มานานแล้วเล่มนี้








เล่มที่สองครับ ของอารงค์ วงค์สวรรค์ เรื่องนาทีสุดท้ายทับทิมดง
อยากอ่านของอาจาร์ยมานานแล้ว ไม่มีโอกาสซะที เคยอ่านจาก The QuiteStrom








เล่มที่สามครับ เรื่อง Under The Tuscan Sun
"ใต้ดวงตะวันทอสกานี่ บ้านแสนสุขในอิตาลี"
คาดหวังว่าจะเป็นหนังสือที่อบอุ่นน่ะ ...







เล่มที่สี่ครับเรื่องลำเนาป่า เป็นหนังสือไทยนะ
เรื่องราวเกี่ยวกับคนที่อยู่ในป่า ชีวิตในป่าเขา
อ่านแล้วน่าจะสบายใจน่ะ...





เล่มที่ห้า ตามมาเจ้าพ่อนิยายรักครับ มาอีกแล้ว
อันเก่ายังไม่อ่านเลย แหะ เรื่องนี้คือ The Guardian
"แม้ความตายก็มิอาจพราก"
โอ้... ชื่อเรื่อง ก้อ ... นะ





เล่มที่หกครับ เหมือนเมื่อกี้เลย ... เรื่อง
At the first Sight "รักแรกพบ"

นะ....








เดินออกจากบูตซีเอ็ด มาา เรื่อบ ตั้งใจกลับบ้านครับ ตาเจ้ากรรมด้าานนน ไปเห็นเล่มนี้เข้า
ว่าสิ้นปีจะขึ้นเชียงใหม่ ไปทำธุรสำคัญ .. เห็นเล่มนี้เข้าเลยซื้อเก็บมาเป็นข้อมูลครับ



ปิดท้ายก่อนจากลากลับบ้านด้วย
"อาทิตย์ลับฟ้าที่หลวงพระบาง"
เล่าเรื่องการไปท่องเที่ยวที่ลาวเหนือครับ
มีรูปภาพที่ถ่ายด้วย น่าสน เลยจัดมาซะ







หมดตูดแล้วครับ อ่านหมดเป่าไม่รู้ .. แต่ก็ดี
ตั้งใจว่าจะเริ่มกลับมาอ่านหนังสือบ้างแล้วน่ะ
อากาศช่วงนี้กำลังดีด้วยน่ะ ยามเย็นหน้าหนาวเนี่ย
ขอบอกเลยครับ มันเหงาจับใจเป็นที่สุดเลย

ยิ่งถ้าได้นั่งอ่านหนังสือรัก ดีดีสักเล่มนะ... หืมมม
ชีวิตนี้ จะมีความสุขที่สุดเลยล่ะครับ.. ท่านผู้อ่าน

ตอนนี้ผมขอตัวไปเสวยบุญ หรือกรรมหว่า .. ก่อนนะ ครับ ...
เจอกันใหม่

Guns N' Roses

G'nR วงสุดโปรดครับ ...
เพลงนี้เป็นตำนานเลยว่าได้
ลีลาการเล่น ช่างอ่อนช้อยจริงๆ ครับ

Hendrix at Woodstock

วันนี้มีสุดยอดมือกีต้าร์ของโลก มาให้ชมกันครับ

มือหนึ่งในดวงใจ ไม่นึกว่าจะได้้ดู
ฝันว่าอยากจะได้เห็นตัวจริง.. แต่เกิดไม่ทัน มันดันหนีไปเกิดใหม่ซะก่อน

ชมเลยครับ .. ลีลาการไต่สเกล เค้า สุดยอด จริง...
เนี่ยล่ะ ครับ เรียกว่า เล่นด้วยหัวใจ .. กีตาร์ และจิตใจ เป็นหนึ่งเดียว...

เริ่มหาบทเรียนใหม่แก่ชีวิต (Happy in Friday)

• เมื่อกี้คุยกะพี่ปุ๊กมา ... พี่ที่ทำงาน ...
• ตอนนี้กำลังสนใจเรียนการวาดภาพน่ะ
• อยากพัฒนาสมองทางซีกขวา ด้านจินตนาการบ้าง
• ทำอะไรจะได้จินตนาการออก ...
• พี่เค้าเคยไปเรียนมา
• เค้าออกจะเป็นศิลปินอยู่บ้างอ่ะ ทั้งบ้านเค้าเป็นนักวาดรูป ...
• ว่างๆ พี่เค้าก็จะวาดรูป แล้วเอามาโชว์ สวยดีนะ ...
• จริงแล้วก็ไม่ได้วาดรูปมานานแล้วน่ะ หลายสิปปีแล้ว
• ตั้งใจจะลองมาฟื้นความรู้ใหม่...
• คิดว่านี่น่าจะเป็นบทเรียนอีกบทนึงของชีวิตน่ะ
• ไว้ จะเอาผลงานมาจัดแสดงที่เวปนี้ละกัน
• ....................................
• อ้อออ เมื่อวาน มีคนหลงเข้ามาอ่านเวปอ้ะ ...
• หลงมาได้ไงเนี่ย....
• อิอิ ไว้ว่างๆ ก้อมาอ่านละกัน ...
• มีสาระบ้าง ไม่มีบ้าง นะ
• แค่นี้ล่ะ จะทำงานแล้วววว
• อ้อ.... ป.ล. ลมหนาวเริ่มพัดมา 3 วันที่แล้ว
• รู้สึกได้น่ะ .... เพราะตอนเช้าจะมีลมเย็นพัดมา ...
• ปกติ ทุกฤดู ตอนเช้าจะไม่มีลม
• แต่ 3 วันที่ผ่านมามีลมพัดมาจากทางเหนือ
• แสดงว่า ฤดูหนาวกำลังมาแล้ว....
• รักษาสุขภาพด้วยนะครับ ผู้อ่านทั้งหลาย ...
• ทำงาานก่อนละครับ ...
• อ้อ ... นิดนึง
• วันนี้คุณส่งยิ้มให้คนแปลกหน้าแล้วบ้างหรือยัง...
• อย่าลืม สร้างภูมิคุ้มกัน ความอึดอัดในใจด้วยนะครับ ...
• เป็นห่วง จิตใจผู้อ่านของผมเสมอ ...
• ทำงานล่ะ ครับ Happy in Friday

ไม่มีคำตอบ

เหตุอันใดจึงมีแสงจันทร์ เมื่อตะวันอำลาจากไป
เมฆฝนฟ้า ลอยมาจากแห่งไหน
ลมโชยพริ้วมาจากแห่งใด
แล้วใย ฝนจึง ตกมา

เหตุอันใดจึงมีรุ้งงาม เกิดเมื่อยามเวลาฝนซา
เหตใดฟ้าจึงแลดูกว้างไกล
เส้นขอบฟ้าสิ้นสุดตรงไหน
โลกเราหมุนไปทำไม

ฉันเฝ้าแต่หาคำตอบ ตอบตัวเองว่ามันเป็นเพราะอะไร
ฉันเฝ้าแต่หาคำตอบ ตอบเท่าไหร่ฉันก็ยังไม่เข้าใจ สักที

เหตุอันใด จึงมีภาพเธอ อยู่เสมอ ในยามหลับตา
ภาพเธอนั้น ลอยมาจากแห่งไหน
เหตุใดฉัน จึงต้องหวั่นไหว
เฝ้าแต่ถามว่าทำไม สิ่งที่ฉันไม่เข้าใจ ไม่มีวันจะรู้

===============================

ขอโทษครับ .

WHAT A WONDERFUL WORLD

I see trees of green, red roses too
I see them bloom for me and you
And I think to myself, what a wonderful world

I see skies of blue and clouds of white
The bright blessed day, the dark sacred night
And I think to myself, what a wonderful world

The colours of the rainbow, so pretty in the sky
Are also on the faces of people going by
I see friends shakin' hands, sayin' "How do you do?"
They're really saying "I love you"

I hear babies cryin', I watch them grow
They'll learn much more than I'll ever know
And I think to myself, what a wonderful world
Yes, I think to myself, what a wonderful world

Oh yeah

============================================

ทำนองง่ายๆ  เนื้อเพลงง่ายๆ  แต่....
แต่งได้ไง ...

สวัสดีตอนเช้า กับโลกใบสวยงามใบนี้

"จูลส์ ฉันได้งานสำคัญมากมา ถ้าเกิดคุณต้องทำอะไรบางอย่างที่ดี
จนไม่น่าเชื่อ บางอย่างที่จะเปลี่ยนแปลงโลก คุณจะเลือกทำอะไรคะ"

"ถ้าฉันเป็นนักอุดมคติ หรือถ้าฉันเชื่อในปฏิหาริย์ฉันจะบอกเธอว่า
ฉันจะลบล้างความหิวโหยบนโลก ฉันจะทำให้โรคภัยทุกโรคสูญสลาย ห้าม
ใครทำร้ายเด็กๆ ฉันจะให้ศาสนาทุกศาสนาหันหน้าเข้าหากัน โปรยปราย
สายฝนแห่งความประนีประนอมห่าใฆย่ลงสู่ผืนโลก ฉันคิกว่าฉันจะทำให้
ความยากจนทั้งหมดมลายหายไป นี่ละ ทุกสิ่งที่ฉันจะทำ...ถ้าฉันเป็นพระเจ้า!"

"และคุณเคยถามตัวเองหรือเปล่าคะว่าทำไม ท่าน ถึงไม่ทำ"

"เธอก็รู้ดีพอๆ กับฉันว่าทุกอย่างไม่ได้ขึ้นอยู่กับความพอใจของ ท่าน
แต่ขึ้นอยู่กับมวลมนุษย์ที่ท่านทรงมอบโลกใบนี้ให้ ความดีอันยิ่งใหญ่
ที่สามารถแสดงตนออกมาให้เห็นน่ะ มันไม่มีหรอกนะ ความดีไม่สามารถ
ยืนหยัดได้ด้วยตัวเอง โซเฟีย ทุกอย่างเป็นเพียงเพราะความดีนั้นตรงข้าม
กับความเลว ความดีนั้นมองไม่เห็นด้วยตา มันไม่คาดหวังอะไรจากตนเอง
ไม่เล่าเรื่องของตัวเอง เพราะถ้าทำเช้นนั้นมันจะสูญเสียความสง่างามและ
ความหมายของตัวมันไป ความดีประกอบด้วยคุณสมบัติที่ไร้ขีดจำกัดจาก
ความระมัดระวังเล็กๆ น้อยๆ ที่ค่อยๆ พอกพูนขึ้นจนสุดท้ายอาจจะเปลี่ยนแปลง
โลกได้สักวันหนึ่ง ลองขอให้ใครก็ได้บอกชื่อคนที่เปลี่ยนแปลงโลกในทางดี
มาห้าชื่อสิ ไม่รู้สิ อย่างเช่น นักประชาธิปไตยคนแรกๆ ผู้ค้นพบยาปฏิชีวนะ
หรือนักสันติภาพ ก็แปลกดีนะ คนที่จะบอกชื่อเหล่านี้ออกมาได้มีน้อยคนนัก
ขณะที่พวกเขาเอ่ยชื่อบรรดาเผด็จการได้อย่างไม่มีปัญหา คนเรารู้จักชื่อของ
โรคร้ายต่างๆ แต่ไม่ค่อยรู้จักชื่อคนที่เอาชนะธรคพวกนั้น จุดสูงสุดของความเลว
ที่แต่ละคนกลัวนั้นไม่ใช่อะไรหรอก มันคือจุดจบของโลก แต่คนเหล่านี้
ทุกคนดูเหมือนจะไม่รู้ตัวว่าจุดสูงสุดของความดีก็เคยเกิดขึ้นกับพวกเขาแล้ว...
ในวันสร้างโลก"

"ถ้าอย่านั้น จูลส์ คุณจะทำอะไรเพื่อสร้างความดี เพื่อความดีงาม
อันเป็นที่สุดคะ"

"ฉันก็จะทำอย่างที่เธอทำ! ฉันจะสร้างความหวังในทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นไป
ได้แก่คนรอบข้าง เมื่อกี้เธอเพื่อสร้างสรรค์สิ่งที่ยอดเยี่ยมโดยที่เธอไม่รู้ตัว
ด้วยซ้ำ"

"ฉันทำอะไรคะ"

"ตอนที่ผ่านซุ้มประตู เธอยิ้มให้ฉัน หลังจากนั้นแป็บนึง นักสืบ
คนที่มากินมื้อกลางวันแถวนี้บ่อยๆ ก็ขับรถผ่านมา เขามองฉันด้วยใบหน้า
บึ้งตึงแบบที่เขาทำเป็นประจำ เราสองคนสบตากัน ฉันส่งรอยยิ้มที่เธอส่ง
ให้ฉันไปให้เขา และขากลับฉันก็เห็นเขา ฉันเห็นรอยยิ้มนั่นบนริมฝีปาก
ของเขา ดังนั้น เราก็พอจะมีความหวัง เขาอาจจะส่งต่อรอยยิ้มนั่นให้ผู้ชาย
หรือผู้หญิงที่เขาไปเจอ ตอนนี้รู้แล้วใช่ไหมว่าเธอทำอะไรลงไป เธอได้ผลิต
วัคซีนต่อต้านช่วงเวลาอึดอัดลึกๆ ในใจขึ้นมา ถ้าทุกคนทำอย่างนั้น ไม่ต้อง
อะไรมาก แค่วันละครั้ง แค่ส่งยิ้มครั้งนึง ลองนึกดูสิ ความสุขจะแพร่
ระบาดไปทั่วโลกได้อย่างไม่น่าเชื่อ แล้วเธอจะได้สิ่งที่เธอต้องการ"

"ไม่ว่าเธอจะตั้งคำถามกับตัวเองว่ายังไง จงมั่นใจในสัญชาตญาณของ
ตัวเอง และสิ่งที่กำลังทำอยู่ต่อไป"

จาก... เจ็ดวัน เพื่อ หนึ่งนิรันดร
หน้า 69 - 70

..............................................

นี่หล่ะครับ ที่มาของหัวเรื่องในวันนี้...

วันนี้คุณแจกยิ้มให้กับคนอื่นบ้างหรือยังครับ ....

คิดอยู่ว่าทำไม

วันนี้สอบวันสุดท้ายแล้วครับ ของเทอม 1 ..
เป็นวิชาเทคโนโลยีสารสนเทศและการจัดการ
ข้อสอบบรรยายน่ะ ...
ถามว่ามีเหตุผลอย่างไรที่จะใช้การวิเคราะห์องค์กรมาพิจารณานำระบบเทคโนโลยีสารสนเทศมาใช้

เฮ้ออ...

นั่งคิดไปคิดมา ก็คิดออกมาได้เรื่องนึง..
ไม่เกี่ยวอะไรกับข้อสอบเลยนะ ...

คิดว่า เอ.. เรามาเรียน ป. โท เพื่ออะไรกันแน่...
นึกขึ้นมาได้อยู่อย่าง...
ไม่ใช่เพื่อให้ได้วุฒิ ป. โท น่ะ จะได้โก้หรู
ไม่ใช่เพื่อต้องการศึกษาเทคโนโลยีใหม่... เพราะไปเทค คอร์สข้างนอก ถูกกว่า
ตรงกับที่ใช้งานกว่า ได้ใบเซอร์ด้วย ... ไม่ใช่ไม่ใช่...
คิดต่อไปอีก .. เอ... เพื่อจะเอาวุฒิไปใช้ในงาน เผื่อจะมีปรับตำแหน่ง จะได้ไม่อายน้องมัน...
ก้อไม่ใช่ เพราะงานที่นี่เค้าไม่สนวุฒิเท่าไหร่ ... มีหน้ามีตา คุยกันรู้เรื่อง ก้อได้ปรับตำแหน่งสบายแล้ว
ลูกน้องจบป.โท หัวหน้าจบ ป. ตรี มีเยอะ ไป ไม่ใช่ ไม่ใช่...

อ้อออ นึกมาได้ ...
เพราะต้องการปรับปรุงความรู้นี่เอง ...
พักนี้ เวลาจะต้องเรียนรู้อะไรใหม่ๆ รู้สึกว่าทำไมตัวเองเข้าใจอะไรยาก...
เรื่องง่ายๆ ก็คิดไม่ออก ... กว่าจะเข้าใจอะไรต้องใช้เวลามาก...

เลยต้องมาเรียน ก็เพื่อจะปรับกรกะบวนการคิดซะใหม่ ..
ให้มันเข้าที่เข้าทาง ...
เวลาจะคิดอะไร วางแผนงานอะไร จะได้มีการคิดที่เป็นขั้น เป็นตอน ...
....
เฮ้อออ เมื่อวาน ไปแก้งานที่รร. สอนพิเศษ เห็นระบบงานตัวเองที่วางไว้แล้ว ...
ปวดกระบาล... ถ้าเป็นคนอื่น ผมคงออกด่าไปแล้ว ... ออกแบบข้อมูลอย่างนี้มาได้ไง ...
ไม่มีความสัมพันธ์กันเลย ...
กว่าจะแก้งานได้ ปวดหัวอยู่หลายตึบ ...
นี่แค่ระบบเล็กๆ นะเนี่ย... ดีแล้ว ที่ตัดสินใจมาเรียน
อืมมมม....

วันนี้ทำข้อสอบ เริ่มรู้สึกตัวเอง ว่ามีลำดับการคิดที่เป็นระบบมากขึ้นน่ะ ...
การตอบคำถามก็มีการตอบแบบ ไล่ไปเป็นลำดับ วางโครงเรื่อง บอกเหตุผล .. แล้วก็สรุปเหตุผล...
หวังว่า อ. คงจะเข้าใจนะครับ ...
..............................................................
นี่หล่ะครับ ... ชีวิตของผม ...

ผมกำลังจัดระบบชีวิตนี้อยู่น่ะ ...
กระท่อนกระแท่นนิดนึงนะ ... แต่เด๋วก็จะดี ..
อย่ากังวลไปเลยนะ ...
เท่านี้ก่อนน่ะ ...
สอบเสร็จแล้ว ขอทำอะไรตามใจสักนิดนึงเหอะ นะ ...

เราเกิดมาบนโลกนี้พร้อมคนอีกคน

คิดอยู่เสมอนะ ว่า เราเกิดมาบนโลกใบนี้ พร้อมคนอีกคน ...
คนที่เราเกิดร่วมกันมาทุกชาติ...
สาบานกันว่า จะรักกันตลอดไป
..........

ตอนนี้คุณนั้นอยู่ที่ไหนน้ะ ...
คุณสบายดีหรือเปล่า...
เวลาที่เราจะได้มาเจอะกัน ใกล้เข้ามาแล้วนะ...
ผมเริ่มจะได้ข่าวจากคุณแล้วล่ะ...

คุณอยู่บนโลกใบนี้จริงๆด้วย...
คุณอยู่ที่ไหนสักแห่ง .. ใกล้ๆ ผม .. เราอยู่ใกล้ๆ กัน
วันศุกร์ที่ 12 ตุลาคม 2550 เป็นวันแรกที่ผมได้ข่าวคุณนะ...
ผมไม่รู้หรอกว่า เป็นคุณจริงหรือเปล่า...
แต่ผมจะจำวันนั้น .. ว่าเป็นวันแรกที่ผมได้ข่าวจากคุณ...
มันทำให้ผมเริ่มรู้ว่า .. เราใกล้แล้ว ที่จะได้เจอกัน
.................

เพียงแต่ว่า ตอนนี้ . . . ขอเวลาผมก่อนนะ ..
ขอให้ผมได้เตรียมตัว .. ให้พร้อมก่อน
ผมจะเตรียมพื้นที่ตรงนี้ให้พร้อม ที่จะให้คุณเข้ามา

ที่ตรงนี้ จะมีแต่ความสุข ... มีแต่ความอบอุ่น...
จะมีแต่ความรัก .... ที่จะให้คุณไปตลอดในชาตินี้...

รอผมก่อนนะ ... เราจะได้พบกันแล้ว...

อีกไม่นานเกินรอ นะ...
ผมสัญญา...

นาฬิกาของหัวใจ

วันนี้เอารูปภาพที่เค้าโพสไว้ที่ http://www.pixpros.net มาโชว์
ไม่น่าเชื่อว่าเป็นผลงานจาก Cannon 400D เลนส์ kids นะเนี่ย ชมเลยละกัน

เทคนิค photo shop เจ๋งจิงเลย

นึกถึงตอนเป็นเด็ก ปิดเทอมจะไปโดนคลองที่บ้านเพื่อน สนุกดี

เลนส์คิด นะเนี่ย ...
light's in my eyes...

Position ลงตัวดีครับ รูปนี้

ชอบรูปนี้ที่สุด ไม่รู้เป็นไร ชอบถ่ายท้องฟ้า.... ชาติก่อนเป็นเทวดามั้ง

• เห็นแล้ว ต้องถอยออกมาลุยมั่งซะแล้ว.... !!!!

เนี่ย ครับ ไปชื่นชมแล้ว comment ได้ที่ลิงค์นี้เลยครัีบ...
http://www.pixpros.net/forums/showthread.php?t=9171

เช้าวันหนึ่งของการสอบ

วันนี้ป่วยครับ ...
มันเกิดจากเมื่อวาน ... มีสอบเช้า...
แต่วันวานซืน น่าจะอยู่อ่านหนังสือ...
ด้านนน หนีออกไปเที่ยวอีก ...
นัดตี๋ไปดูหนังกัน ... เรื่อง The KingDom
มันส์สุดๆ ยิงกันกระจาย...ครับ
จบเรื่อง ก็ขับรถไปเรื่อย แวะกินเตี๋ยวที่บางบัวกัน...
เสร็จจากนั้นก็ไปเดินเล่นที่สะพานพุทธ...
ได้เสื้อใส่สบายมา 2 ตัว ...
แล้วก็เดินไปมาเห็นมีร้านนึง เอารูปที่ตัวเองถ่ายมาจากที่ต่างๆ
เอามาทำ postcard ขาย สวยดี ฝีมือการถ่าย อุดหนุนมา 2 รูปน่ะ เอามาเสียบไว้ที่ตู้โชว์

...ขอบฟ้า ผืนน้ำ กั้นกลาง มิอาจกั้นใจเรา ถึงกัน...

บางคนเกิดมา เพื่อ ปกป้อง.....

อันนี้โปสการ์ดได้มาจากตอนไปเขาใหญ่คับ

... เสียบตู้โชว์ไว้แบบนี้...

...เสียบให้เต็มตู้เลยยยย คอยดู...

คิดๆ ไว้ว่า อยากเอารูปที่เคยถ่ายมา มาอัดขายอย่างนี้บ้างจัง...
ไม่หวังว่าจะขายได้ดีหรอก เพียงแต่ อยากให้คนที่เค้าเห็นรูปเหล่านี้ แล้ว...
เค้าจะนึกถึงคนที่เค้ารัก .. แล้วซื้อเอาไปฝากคนที่เค้ารัก ...
น่าจะดี เนอะ...

กลับมา เป็นหวัดเลย... เฮ้อออ น่าสงสารมะ

เมื่อวานสอบครับ Data Structure & Algorithm
ตัวที่ใครๆ นับว่าผมเป็นเซียน แล้วก็ต้องไป TOP แน่...
แต่... ไม่ได้ทำไป 3 ข้อ ครับ ทำไม่ทันด้วย แล้วก็.. ทำไม่ได้ด้วย...

นะ ... ไม่มีไรที่เซียนทำไม่ได้ ... ยกเว้น .. ข้อสอบ ...

เย็นนี้มีสอบอีกครับ ... ระเบียบวิธีวิจัยและสถิติ...
ลาหยุดซะแล้ว .. มีไข้ด้วยน่ะ ไม่อยากไปนั่งหลับในที่ทำงานเท่าไหร่ ...
ลามานอน ดีกว่า จะได้อ่านหนังสือไปด้วย...

{ ........
ตอนสอบดีนะ ที่ปิดเสียงมือถือไว้ ...
เพราะด้านน มีใครไม่รู้ส่งข้อความมา ว่า
ไปทำบุญเลี้ยงสามเณร แล้วก็ส่งบุญมาให้ ... บอกให้เรารับ...
ดีใจนะ ตอนเดินออกมาจากห้องสอบ เปิดข้อความอ่าน .. ยิ้มใหญ่เลย
ไม่รู้ว่าอิ่มบุญที่ได้รับหรือว่าอะไร ... เลยส่งกลับไปหยอกเล่น
ว่า ขอให้แค่สอบผ่านก่อนละกัน ... ทำไม่ได้ไป 3 ข้อ
วอนให้หลวงพ่อช่วยลูกช้างด้วยเถิดดด ต่อไปจะตั้งใจเรียนแล้วคราบบบบ

ดีใจมากนะ กับข้อความนี้...
ไม่รู้ตั้งใจส่งมาเพราะรู้ว่าผมกำลังอยู่ในห้องสอบหรือเปล่า

++++++++++++++++++++++++++++++

• รู้สึก... หรือเปล่า...
• เธอเติมอะไรให้วันคืน.... เหล่านั้น....
• เนิ่นนาน.. เท่าไหร่
• ได้สุขจากการที่มีเธอ... อยู่ใกล้กัน...
• เป็นความอบอุนในหัวใจ...
• เป็นความยิ่งใหญ่ของทุกวัน...
• เป็นมุ่งหมาย.. และเรี่ยวแรงใจ.. อันสำคัญ....

++++++++++++++++++++++++++++++

........... }

ฉันชอบดอกหญ้า
รู้สึกว่าตัวเองเป็นเช่นดอกหญ้า
ไม่งดงาม ทว่าเข็มแข็ง
ในความเข้มแข็งก็มีความอ่อนไหว

ขณะก้มๆ เงย ๆ พยายามถ่ายภาพดอกหญ้า
ฉันมองเห็นท้องฟ้าสดใส

หัวใจฉันตั้งคำถาม
ดอกหญ้าจะมองท้องฟ้าด้วยสายตาเช่นไร

ฉันจึงซุกกล้องไว้ใต้กอดอกหญ้า
แหงนมองฟ้า

แล้วฉันก็รู้ว่า

ฉันและดอกหญ้า
มองฟ้าแบบเดียวกัน


........

อ่านเจอบล็อคของคนนึง เค้าเขียนพรรณาอารมณ์ได้ดีจัง
อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่น สบายใจ...
เลยขอลลอกไว้นะครับ

ใครอยากอ่านเพิ่มเข้าไปได้น่ะ ที่นี่เลย
ดวงตา ของ ดอกไม้

รำพันตัวเอง

นั่งเขียนบล็อคมาตั้งนาน คิดๆอยู่ว่าจะมีใครเข้ามาอ่านเรื่องของเราบ้างเป่าเนี่ยย
ก็ไม่รู้ว่าจะโปรโมทบล็อคนี้ได้ไง ... พยายามหาที่จะดูลิ้งค์ไปบล็อคชาวบ้านก็หาไม่เจอ

เรื่องราวของเรามันคงไม่น่าสนใจม้างงง...


เย็นนี้รู้สึกเป็นหวัดเนี่ย ตัวร้อนไงไม่รู้
เจ็บคอ ตุ่ยๆ ด้วย สงสัยติดน้องไก่มาแน่เลยเนี่ย...
นี่แค่นั่งข้างๆ กันนะเนี่ย ยังไม่ได้มีปฏิสัมพันธ์อะไรกันเลยเนี่ย

ยังเป็นได้

เย็นนี้เบี้ยวน้องมันไม่ได้ซะแล้ว... สงสยต้องไปติวให้มัน
เมื่อคืนกลับมาก็นอนเลย ไม่ได้อ่าน จะติวไรให้มันเนี่ยยยย...
เพลียไข้ด้วย... อ้าาาาา กำ กำ T.T

เลิกงาานและ ไปเตร่รอน้องมันที่ IT Square ก่อนดีกว่า ไปก่อนได้เปรียบ
ว่าจะไปหาซื้อช็อคโคแลดมานั่งกินด้วย หิวล่ะ

ไปล่ะน่ะ....

\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\////////////////////////////

................O........................O.............................

..............................W..........................................

...............................u..........................................

กลับมาถึงบ้านแล้ว... วันนี้ติวไปได้เยอะเหมือนกันเนี่ย ได้ไรมาเพียบเลย

ซื้อช็อคโคแลดไปสองก้อน ลองแบบเพียวๆ ก้อนนึง ขมชิปเป๋งเลย ...
แต่ก็โอ ดีน่ะ

ฝนตกแล้ว ตกหนักเหมือนเคย... ดีเหมือนกันน่่ะ คืนนี้จะได้นอนสบาย
ตื่นสายอีกเป็นแน่แท้เลยเนี่ย....

เด๋วต้องอ่านหนังสือทบทวนซะหน่อยแล้ว... ใกล้จะสอบแล้วเนี่ย... เด๋วจะไม่ทัน

เท่านั้นน้อออ

เทคโนโยีอันหลอกลวง

เมื่อกี้มีบริษัทมา present product เทคโนโลยีใหม่ทางการสื่อสาร
โอ้โห... เอาซะเดิ้ลเลย ... เทคโนโลยี ผ่าน IP ทุกอย่างวิ่งบน IP หมด
ทั้งโทรศัพท์บ้าน มือถือ internet ... วิ่งผ่าน IP หมด

แบบ นั่งดู TV อยู่โทรศัพท์บ้านดังมันจะโชว์บนทีวีด้วย
แล้วเลือกรับได้นะ ว่าจะรับจากทีวี หรือโทรศัพท์บ้าน หรือมือถือ
ถ้ารับจากทีวีก็จะมีภาพให้เห็นด้วย ...
ทำทำไมวะเนี่ย...
เล่นเกมส์จากโทรศัพท์ กับอีกคนเล่นผ่านทีวี แล้วจอยกันได้...
สุดยอดเลย...

เฮ้อออ จะให้วิ่งตามตูดกันไปถึงไหนเนี่ย....
ทุกวันก็กินข้าว กินผลไม้ ไม่ได้กิน internet ซะหน่อย...

เอากันเข้าไป...

แต่ก็ดี มีงานทำ มีเงินให้ใช้...
มีเทคโนโลยีมาหลอกขายเด็กๆ ไปวันๆ...

...


วันนี้มีงานตามสรุปงานค้าง กับที่เสร็จแล้ว ส่งหัวหน้า
กับส่ง numbering plan ของใน ปท. ส่ง บง. เฮ้อออ..
ยังไม่ได้อ่านหนังสือเล้ยยย เย็นนี้ต้องไปติวให้น้องๆ อั้ะเนี่ย... เอาไรไปติวให้นะเนี่ยยย

.....

ดีใจ น้องมัน cancel ติว โล่งอกไป .. วิ้ววว
เย็นนี้เลยว่า ไปวัดดีกว่า คิดถึงพระอาจารย์อำนวย ... มีเรื่องจะไปปรึกษาซะหน่อย...
ไปล่ะ

ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนบ่อยรักษาสุขภาพด้วยนะ

ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนบ่อยรักษาสุขภาพด้วยนะ
ระวังจะปวดหัว
ตัวร้อน
เป็นไข้
ไม่สบาย
กระส่ายกระสับ
ตับพิการ
อาหารไม่ย่อย
ลิ้นกร่อย
ทานอาหารไม่อร่อย
ไม่มีรส
ท้องอืดไม่ตด
มีกรดในกระเพาะ
กระดูกเปราะ
ฟันปวด
เป็นปวดในลำไส้
เวลาหายใจ เม้น…นน เหม็น
เช้าและเย็นอาเจียน
วิงเวียนอยู่เป็นประจำ
ปอดช้ำเป็นแผล
มีรังแคเต็มศีรษะ
ถ่ายอุจจาระไม่ออก
ตามหัวเข่าข้อศอกถลอกถลกตกสะเก็ด
เป็นเม็ดผดผื่นคัน
หรือตรงไข่ดันบวมเป่ง
หรือเป็นฝ้าที่ลิ้น
ติดเฮโรอีนเสียจนลงแดง
แข้งขาสั่น
เป็นความดันโลหิตสูง
ลงพุงน่าเกลียด
จุกเสียดแน่นเฟ้อ
แถมเรอเหม็นเปรี้ยว
เคี้ยวหมากไม่อร่อย
โดนผึ้งต่อยตามตัว
ปวดหัวอย่างรุนแรง
แมงกินฟัน
คันงามนิ้ว
เป็นนิ่วเยี่ยวไม่ออก
บอกคำเดียว

ฆ่าตัวตายดีกว่า*

ยาพิษ

แล้วคำลวง หลอกหลอนหัวใจ วาดวิมานบนฟ้าแสนไกล
ล้วนแตกต่างจากคำของใคร แล้วความจริงอยู่ตรงที่ไหน
เชื่อคำลวง สุดสายเสียใจ โลกความจริงเรียนรู้หมุนไป
ทบและทวนไตร่ตรองข้างใน ให้เวลาตัดสิน

**เอะอะ ก็ว่ารัก เอะอะ ก็คิดถึง
ก็เธอไม่เคยซึ้งไม่เคยเข้าใจ
ไม่เคยจะไม่รู้ ไม่เคยจะไม่เห็น
ไม่ห่วงว่าใครจะเป็นจะตาย
คำพูดที่ไม่เคยคิด ที่จริงก็คือยาพิษ
ทำลายชีวิตของคนงมงาย
เธอจะรู้บ้างหรือเปล่า (รู้บ้างหรือเปล่า)

คำที่เธอนั้นพร่ำบอก รักที่ลวงหลอก

ทำให้ใครเค้าทุกข์ทน พิษของคำคน
==========================

The Books

หมดไปแล้ว วันจันทร์อีกวัน
วันนี้พยายามแก้งานขายบัตรผ่านแบงค์
ต้องมาปรับ format data ใหม่ ดันลืมดูว่ามันมีส่ง header มาด้วย
ซวยเลย โดนแบงค์ด่ามาซะอีก

วันนี้ได้คุยกับบิ๊ก กับเอ กับไอ้ปอ ... สบายใจขึ้นเยอะ
เล่าเรื่อไปเที่ยวเขาใหญ่ให้พวกนี้เค้าอิจฉากัน... อิอิ
ยังมีอีกหลายทริปน่ะ ให้อิจฉาอีกเยอะเลยยย

สรุปแล้ว มัวแต่คุย แก้งานไม่เสร็จตามเคย...
เมื่อไหร่เค้าจะไล่เราออกนะเนี่ยยยย ขี้เกียจอย่างเน้...

ตอนบ่ายแวปไปเดินห้างมา เอาฟิล์มไปล้าง รูปที่ไปเที่ยวเขาใหญ่น่ะ
เสียไปนิดหน่อยตอนถ่ายน้ำตก อ้ะ เพราะน้ำกระเซ็น เลอะหน้ากล้องหมด
รูปเลยเสีย แย่จัง...
ได้หนังสือมาอีก 2 เล่มอ้ะ เรื่อง หลับ ของ โยชิโมโต บานานา ...
เนื้อเรื่องแปลกดี เกียวกับคนที่ทุ่มเทให้กับการนอน ..
มีความสุขกับการนอนน่ะ .. น่าอ่าน

อีกเล่มก้อของ นิโคลัส สปาร์ค ...
เรื่อง A Bend in the Road ชื่อไทยว่า "บนทางสายรัก"
งานนี้ มน้ำตาไหลแน่เลย.... เจ้าพ่อนิยายรักอยู่แล้ว...

ตุนหนังสือไว้ซะเพียบ ว่าสอบเสร็จจะตะลอนทัวร์ซะหน่อย ...
เอาหนังสือไปอ่านซะให้ฉ่ำปอด เที่ยวซะให้ฉ่ำใจ... ฮ่าๆๆๆๆๆ

แต่ตอนนี้ พอก่อนดีกว่า ... พักเอาแรง
พรุ่งนี่จะได้แก้โปรแกรมต่อ เด๋วโดนแบงค์ ด่ามาอีก ...

You and Me (Lifehouse)

what day is it
and in what month
this clock never seemed so alive
I can't keep up
and I can't back down
I've been losing so much time

cause it's you and me and all of the people
with nothing to do
nothing to lose
and it's you and me and all of the people
and I don't know why
I can't keep my eyes off of you

all of the things that I want to say
just aren't coming out right
I'm tripping inwards
you got my head spinning
I don't know where to go from here

cause it's you and me and all of the people
with nothing to do
nothing to prove
and it's you and me and all of the people
and I don't know why
I can't keep my eyes off of you

there's something about you now
I can't quite figure out
everything she does is beautiful
everything she does is right

you and me and all of the people
with nothing to do
nothing to lose
and it's you and me and all of the people
and I don't know why
I can't keep my eyes off of you

you and me and all of the people
with nothing to do
nothing to prove
and it's you and me and all of the people
and I don't know why
I can't keep my eyes off of you

what day is it
and in what month
this clock never seemed so alive

จดหมายรัก

ยอดบูชาของผม..

.

ผมจำต้องจากคุณมาไกลถึงเชียงใหม่

.

ดินแดนที่ผมไม่รู้จักกับสิ่งใดเลย

.

หนาวหัวใจทุกครั้งเมื่อใกล้ค่ำ

.

เฝ้าแต่คิดถึงหน้าคุณในเสี้ยววินาทีสุดท้าย

.

ก่อนที่จะลาจาก

.

ผมจำได้.. ไม่มีวันลืม

.

เหมือนกับว่า..

.

คุณเป็นแสงสว่าง สิ่งเดียวในชีวิตของผม

.

แต่วันนี้..

.

เมื่อไม่มีโอกาส ได้พบสมกับที่ใจหวัง

.

ก็เหมือนกับแสงสว่างนั้น ดับวูบไป

.

มีแต่ความเงียบวังเวง..

.

ผมเฝ้าแต่คิดถึงบทเพลงนั้น

.

ถึงยามเราเต้นรำและสวมกอด

.

รู้สึกถึงไออุ่น.. ของร่างกายคุณอยู่ใกล้ๆ

.

แต่ทุกอย่าง..

.

ดูจะเป็นเพียงความฝัน อันไกลแสนไกล

.

เพราะในความเป็นจริง เราทั้งสอง

.

คงหมดโอกาสที่จะพบกันอีกต่อไป

.

สิ่งเดียวที่ผมจะทำได้

.

คงเป็นเพียงเก็บคุณไว้

.

ในก้นบึ้งแห่งความทรงจำ

.

คุณเป็นเสมือน.. น้ำทิพย์หล่อเลี้ยงของผม

.

โปรดจดจำเอาไว้ว่า..

.

"หัวใจของผม" จะเป็น "ของคุณคนเดียว" ทั้งชีวิต

===================================