สิทธัตถะพุทธะ ทรงแสดงธรรมต่อหน้าชฎิลทั้งสามและบริวาร

"ยามใดเมื่อความคิดของบุคคลฟุ้งซ่าน ไม่มีระเบียบ ยามนั้นอวิชชาคือความเขลา ย่อมเข้ามาปกคลุมซึ่งความคิดของบุคคลนั้น เหมือนหนึ่งกลุ่มหมอกคลุมอยู่ในนภากาศ ปิดธรรมอันควรเห็นไม่ให้เห็นฉะนั้น และเหมือนกับหมู่ไม้ในป่าใหญ่ อันโชกชุ่มด้วยน้ำมัน เป็นเหตุให้เกิดไฟไหม้ป่าขึ้นได้เช่นเดียวกัน"

"ไฟกองใหญ่ที่เกิดในบุคคลมีอยู่ 3 กอง คืดไฟราคะ ไฟโทสะ และไฟโมหะ ผู้มีราคะก็เหมือนมีไฟสุมอยู่เช่นเดียวกับผู้มีโทสะ และโมหะเป็นเครื่องเผาอยู่ ไฟดวงใหญ่ 3 กองนี้ เผาผลาญสรรพสัตว์ทั้งหลายอยู่เป็นนิจ ความเศร้าโศกเสียใจ ความทุกข์ร้อนรำคาญใจอันเกิดแก่คนทั้งหลายนั้น เพราะไฟ 3 กองเหล่านี้ ไฟเหล่านี้กำลังเผาผลาญสัตว์ในโลกอยู่"

"บุคคลใดมองเห็นกองไฟเหล่านี้ พยายามดับกองไฟเหล่านี้เสีย ระงับเสียซึ่งราคะ โทสะ โมหะ ใจจักสงบ ดวงตาที่มืดอยู่จักมองเห็น เกิดความรู้และความบริสุทธิ์"

"เมื่อใจบริสุทธิ์ เพราะมองเห็นกองไฟเหล่านี้แล้ว ความเกลียดชังในบาปจะเกิดขึ้น กองไฟคือราคะ กองไฟคือโทสะ และกองไฟคือโมหะ มอดหมดไปแล้ว ก็จะละเสียได้ซึ่งสิ่งผูกพันทั้งปวง"

วัฏจักรของความห่างไกล

เพราะว่าโลกนี้มันกลมหรือเปล่า ฉันยังคิดถึงอยู่

เพราะว่าโลกหมุนรอบดวงอาทิตย์เหรอ .. ทำให้ฉันยังไม่ลืม

เพราะฤดูกาลหมุนเวียนเปลียนไปมา น้ำตาฉันยังคงไหล

ฉันพบเธออีกครั้ง ในความทรงจำ ในคืนหนึ่ง

ในคืนที่หมุนเวียนกลับไปกลับมา

ฉันยังบอกกับเธอว่า ... ยังคงรักอยู่เสมอ เหมือนทุกวันที่ผ่านมา

ฉันมองเข้าไปในดวงตาคู่นั้น... เหมือนดังทุกวันที่เคยมอง

"เป็นอย่างไรบ้าง... ยังสบายดีอยู่หรือเปล่า??"

เสียงเธอที่เอ่ยถาม ดังแว่วเข้ามาในหู

ท่ามกลางเสียงพูดคุย กันในร้านกาแฟ...

ชีวิตผู้คนยังคนปกติ ...

ชีวิตฉันก็ยังคงปกติ ...

ชีวิตเธอก็คงยังปกติ ...

เหมือนเช่นทุกวันที่ผ่าน

ทุกฤดูกาลที่เปลี่ยน

ทุกรอบการหมุนรอบดวงอาทิตย์

ทุกรอบการหมุนรอบตัวเอง

ทำบุญ ทำบุญ

วันนี้เป็นวันตัดสินคดี เจ้าปลาซ๊อคเกอร์ หรือที่รู้จักกันในนามปลาดูด เจ้าสองตัวนี้ถูกซื้อตัวมาตั้งแต่ยังเด็กครับ .. ตัวละ ห้าบาท คิดดูอ้ะคับ ตัวกะติ๊ด เลี้ยงมาจนตัวยาวเท่าท่อนแขนได้ ฟุตกว่าๆ นั่นหล่ะ .. ข้อดีขอมันคือ ตอนเด็กจะกินสาหร่าย ขี้ตะไคร่ ตามสรรพคุณของคนขายเค้าว่ามา แต่พอเลี้ยงไปจนเติบโต ก็จะเริ่มแย่งอาหารปลา เริ่มก่อกวนปลาตัวอื่นด้วยการไปเกาะดูดที่ตัวปลาตัวอื่น ไม่ก็มาขโมยไข่ปลาไปกิน ..มิน่า พักหลังปลาหมอสีที่เลี้ยงวางไข่ไม่ยักติดซักตัว หายหมด

วันนี้เลยปรึกษากะแม่ ตัดสินคดีความว่าจะเอามันไปปล่อยที่บ่อปลาที่ทำงาน เลยจับยัดใส่ถุง ใส่ในหลังรถแล้วออกเดินทาง

ระหว่างทางแวะตลาด ซื้อปลาช่อนไปปล่อย ได้มา 3 ตัวครับ ตัวไม่ใหญ่มาก มีตัวนึงท้องด้วย แม่ค้าเค้าว่ามา คงจะเป็นท้องแรกมั้ง ดูจากขนาดตัวแล้ว โถถ น่าสงสาร ท้องแรก ก็จะโดนทุบหัวซะแล้ว เลยตัดสินใจไม่คิดอะไรแล้ว เอาสามตัวนั่นมาเลย แล้วก็ซื้อขนมปังไป 5 ปอนด์ เอาไปเป็นอาหารตัวอื่นๆ ด้วย

พอถึงบ่อก็ปล่อย มีเรื่องประหลาดอย่าง ปลาช่อน 3 ตัวที่ปล่อยไป มีตัวนึง ไม่ยอมไปไหนครับ ลอยตัวตาจ้องผมอยู่ ส่วนอีกสองตัวหายหัวไปแระ ... เจ้านี่คงจะคิดขอบใจเรามั้ง ที่ีมาช่วยชีวิต ก็คิดในใจว่าเอออ ดีแล้ว ไปออกลูกแล้วเลี้ยงให้โต ให้เป็นปลาที่ดีของประเทศชาตินะ ... อย่าไปโกงกิน อย่าไปก่อม๊อบล่ะ .. เอ... ไงเนี่ย ..

สักพัก มันก็ไป แปลกดีนะเนี่ย ..

สุดท้ายก็ให้ขนมปัง บ่อนี้เป็นบ่ออยู่หน้าที่ทำงานครับ ใหญ่พอดู ในบ่อมีปลามากมาย เรียกว่าไม่แพ้บ่อปลาวัดไหนๆ ปลาสวายที่นี่ตัวโตๆ เยอะเลย ผมชอบมาปล่อยปลา เพราะคิดว่าซื้อปลามาราคาไม่กี่ร้อย ช่วยชีวิตได้จากการเฉียดตาย น่าจะได้บุญเยอะ เทียบราคาแล้ว ถูกกว่าไปกิน MK อีก ...

วันนี้เท่านี้ก่อนล่ะ อิ่มบุญแล้ว ส่งบุญให้กับผู้อ่านด้วยล่ะกัน

high: ดีใจได้ทำบุญ

low: ได้ซ๊อคเกอร์ 2 ตัวที่ปล่อย ไมมันไม่มาเหลียวหลังดูเรยเนี่ยย ช้านเลียงแกมาจนโต ไม่สำนึกเรยยยย

รู้งี้ตัดหางไปด้วยซะดีก่า.... ชิ ..

วันแม่

วันนี้วันแม่คับ ไม่ได้ไปไหนนอกจากพาเจ้าใบเตย หลานสาวคนเดียวในบ้านไปเที่ยววัดพระแก้ว

เจ้านี่ไม่เคยไปวัดพระแก้วจริงๆ เพราะมาแต่เช้า ตื่นเต้นมาก ที่จะได้ไป

พี่สาวผมบอกว่า ครูที่โรงเรียนสอนเรื่องวัดพระแก้ว เจ้าใบเตยเลยรบเร้าจะให้พาไป

เราออกกันตอนสิบโมงครึ่งได้ แวะร้านไก่ย่าง หลังเวทีมวยราชดำเนิน ไก่เค้าอร่อยจริงๆ

ท่าทางคงจะต้องเป็นร้านประจำแระ เจอใครคงชวนมากินแน่...

เสร็จจากร้านไก่ย่างแล้วก็ออกเดินทางกันต่อ เราแวะจอดรถกันแถวศาลหลักเมือง

เสียค่าที่จอดไปยี่สิบบาท พาเดินไปไหวศาลหลักเมืองกัน ผมไม่ได้ทำไรมาก คอยจัดหา

ดอกไม้ ธูปเทียนให้ ส่วนแม่ก็ทำหน้าที่พาใบเตยไปไหวตามที่ต่างๆ ในศาลหลักเมือง

พี่พี่ กับพี่เขต สลับกันเข้าไปไหว

เสร็จแล้วก็เดินข้ามถนนไปวัดพระแก้วกัน ตามที่เจ้าใบเตยขอไว้

พอเข้าไปในอุโบสถ ใบเตยดูตื่นตาตื่นใจใหญ่ กับความสวยงามภายในวัด

วันนี้คนไม่ค่อยเยอะมากเท่าไหร่ ไม่เหมือนตอนปีใหม่ที่เบียดเสียดกันแทบแย่

วันนี้มีแต่ฝรั่ง ชาวต่างชาติ คนไทยบ้างประปราย

เสร็จจากวัดพระแก้ว เราก็เดินกลับมาที่รถ เพื่อไปวัดโพธิ์กันต่อ

ความจริงปกติแล้วผมกับแม่จะเดินจากวัดพระแก้วไปวัดโพธิ์ แต่วันนี้มีเจ้าใบเตยมาด้วย

กลัวจะเดินไม่ไหว แล้วงอแง

เราโชคดีที่ได้ที่จอดรถไม่ห่างจากวัดมากนัก เรียบร้อยแล้วก็เดินเข้าไปภายในกัน

เหมือนเดิม ผมคอยจัดหาธูปเทียนดอกไม้ให้ ไม่ค่อยได้ไหว้มากเท่าไหร่

ส่วนมากจะยืนถือของมากกว่า ก็ให้ใบเตยกับแม่ผมเค้าไหวกัน

เสร็จแล้วก็เดินทางกลับบ้าน วันนี้ได้ไป 3 ที่ สมใจเจ้าใบเตยล่ะครับ

ต้นปีคงพาไปด้วยไม่ไหวแน่ เพราะคนเยอะมาก ขนาดผมกับแม่ ยังแทบจะไม่ไหวกันเลย

วันนี้ดี ได้พักผ่อน ไปเที่ยวกัน สมกับเป็นวันครอบครัวอีกวัน ....

ภาพความรัก

SongSketch01.wma

เธอคือความฝันที่ฉันวาดไว้ เธอคือความหมายที่ใจใฝ่หา

ร่างภาพเธอขึ้นมา วาดไปตามจินตนาการ

แสงแดดสีทอง ฉายส่องพื้นทราย

วาดเส้นวาดสาย ป้าย ป้าย ความฝัน

ระบายสีดวงตะวัน แต่งแต้มไว้ในดวงตา

ภาพเธอสวยงาม สมตามเจตนา

อ่อนโยนไร้มายา เป็นดั่งดอกไม้ในพงไพร

เธอคือภาพเดียวในชีวิต เติมเต็มความฝันที่ขาดหาย

เธอคือภาพความรัก ที่อยู่ในจินตนาการ

เธอคือความรักที่ฉันวาดไว้ เธอคือความหมายที่ใจใฝ่ฝัน

ทุ่มเทคืนและวัน สร้างสรรค์จินตนาการ

แสงแดดสีทอง ฉายส่องพื้นทราย

สีรุ้งวาดสาย ป้าย ป้าย ฟากฟ้า

ภาพเป็นแม้เพียงมายา แต่ดูเหมือนจริงยิ่งกว่า

ภาพเธองดงาม สมความปรารถนา

อ่อนหวานงามสง่า ดุจดังประกายแสงในดวงดาว

เธอคือภาพเดียวในชีวิต เธอทำให้ความฝันมีความหมาย

เธอคือภาพความรัก ที่อยู่ในจินตนาการ

ระบายสีรุ่งอรุณ ณ ที่ขอบฟ้า เมื่อเธอลืมตาตื่นมารับตะวันดวงใหม่

ระบายแสงให้ดวงจันทร์ ให้เธอพัก หลับและฝันดี

เธอเดินเข้ามาในชีวิต เธอทำให้ความฝันมีความหมาย

เธอคือภาพความรักที่อยู่ในจินตนาการ

เธอคือภาพเดียวในชีวิต เติมเต็มความฝันที่ขาดหาย

เธอคือภาพความรักที่อยู่ในจินตนาการ

เธอคือภาพความรักที่อยู่เหนือกาลเวลา