ไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันสักอย่าง
ทำตรวจสอบ Call ของ France ติดอยู่ปลายทางเดียว
ยอกออกมาไม่ตรงของเก่า หาอยู่สองวันแล้วก็ยังไม่เจอ
งานอื่นเลยค้างตามมาเป็นหางว่าวเลยเนี่ย
เลิกงานแล้วก็ไปสยามต่อ รถติดอยู่สามย่านเกือบครึ่งชั่วโมงกว่าจะหลุดมาได้
ระหว่างอยู่บนรถก็อ่านงานเขียนของพี่พิง ลำพระเพลิง ตลกดี
ขำอยู่บนรถคนเดียวจนคนขับงง ว่าไอ้นี่เป็นอะไร รถติดหลุดหงิดจะตาย
มานั่งขำอยู่ได้เนี่ย ก็เรื่องมันขำนี่พี่ .. จะให้มานั่งร้องไห้คู่กับพี่หรืองอ้ะ ...
ไปแก้งานเสร็จก็ลากตัวเองพร้อมไข้หวัดขึ้นรถไฟฟ้ามาต่อรถตู้ที่อนุเสาวรีย์ชัย
เห็นคนยืนขอขึ้นรถตู้ยาวเป็นกิโล กิโลเมตรนะครับ ไม่ใช่กิโลกรัม .. ไม่รู้ว่าอดทนยืนรอกันได้ยังงัย
เห็นแบบนี้แล้วคนยืนรอด้วยไม่ไหว เดินเลยไปขึ้นรถเมล์ดีกว่า
เฮ้อออ ชีวิตชาวกรุง จะไปทำงานหาเงินก็ต้องแย่งกัน จะกลับมาบ้านก็ต้องแย่งกัน
เห็นแบบนี้แล้วอดอิจฉาตัวเองไม่ได้ที่ได้มาทำงานอยู่ชานเมือง
เช้ามาก้อหารถเมล์ว่างๆ นั่งสบายๆ จะกลับก็หารถว่างๆ กลับ ไม่ต้องแก่งแย่งกัน
เหมือนนคนเมือง ...
คืนนี้ต้องรีบนอน เพราะง่วงเนื่องมาจากกินยาแก้ไข้ไป .. ว่าจะทำงานต่อสักหน่อย
พักนี้ไม่ได้นั่งทำงานกลางคืนเลย เปิดคอมพ์มาก็เล่นพิคกาจู้ เล่นเสร็จก็ง่วง
แล้วก็นอน งานค้างตรึม อิอิ
ps' เอารูปที่ถ่ายตอนไปเที่ยวงานเกษียร์พี่ที่ทำงานที่วังน้ำเขียวมาลง
เป็นรูปดอกกล้วยไม่ธรรมด้า ธรรมดา .. แต่ดูสวยดี ว่ามั้ย ..

ขี้เกียจนะเนี่ย ...รู้แล้วว่าเรื่องตลกเอามาจากหนาย 555
ตอบลบ