๑ โอ้ลมหายใจเข้าออก...................สาวเจ้าราวลมหายใจนั้น
คะนึงถึงบ่เว้นคืนวัน...................มิ่งขวัญเสมอทาสอนาถใจ ฯ
๒ สาวน้อยอย่างนางนฤมิต...................ชุบชีวิตเฟื่องฟื้นขึ้นใหม่
เติมปีติสุขให้หฤทัย...................เปี่ยมไปด้วยทิพย์ทุกนาที ฯ
๓ ข้าน้อยปราถนามากกว่ามาก...................อยากได้แก้วแววตาวิเศษศรี
มุ่งหวังไว้อยู่คู่ชีวี...................มีคุณค่ากว่าสรรพสิ่งใดฯ
๔ จะทะนุถนอมอ้อมสาวเจ้า...................ราวทะนุถนอมชีวิตแจ่มใส
ถึงล่มดินสิ้นฟ้าชลาลัย...................ก็ไม่สิ้นเยื่อใยไมตรี ฯ
๕ ชะรอยชาติเก่าเราทั้งสอง...................ต้องทำบุญกุศลวิสุทธิ์ศรี
ร่วมสร้างกันมากว่าโกฏิปี...................ณ ชาติภพนี้จึ่งพบกัน ฯ
๖ คงจะเป็นบุพเพสันนิวาส...................แต่ชาติปางหลังขลังแม่นมั่น
บันดาลพี่ปรานีแบ่งปัน...................แด่น้องนั้นสิ้นทั้งวิญญาณ ฯ
๗ ทั้งปัฐพีบ่เคยมีนางใด...................รักจับใจสั่นไหวสะเทือนสะท้าน
แม่นแล้วนางแก้วฟ้าประทาน...................ไว้ร่วมหวานชื่นฟื้นชีวา ฯ
๘ แม้เราสองต้องห่างไกลกัน...................ขวางกั้นด้วยเขาเขียวขอบฟ้า
แต่มิ่งขวัญพี่พลันลอยมา...................เพ้อหาจอมใจไป่กลับคืน ฯ
๙ ลิ่วพู้นเวียงใต้เขาเหงาหงอย...................ชลเนตรย้อยทุกข์ระทมขมขื่น
เมตตาวาจาน้องหวานชื่น...................ตื้นตันใจให้ไปสักคำ ฯ
๑๐ เพียงเพื่อได้มีชีวิตอยู่...................รอคอยผู้ประเสริฐเลิศล้ำ
คืออัปสรอ้อนแอ้นละแมนนำ...................อำมฤตฟ้ามากำนัลดิน ฯ
๑๑ จะหอมเท้าของน้องแก้ว...................แม่นแล้วสุดสวาทบ่วายถวิล
ป่าวจบเวิ้งจักรวาลสิ้น...................ร่วมยินดีในน้ำใจนาง ฯ
๑๒ ตราบร่างป่นเปื่อยเป็นผงธุลี...................รักนี้อมตะอยู่อย่ารู้ร้าง
เปี่ยมสุนทรีย์ดีงามท่ามกลาง...................ระหว่างแหล่งหล้าฟ้าต่อกัน ฯ
๑๓ ถ้าพี่จุติใหม่ในโลก...................โชคดีได้หลงไหลในใฝ่ฝัน
มารักซ้ำรอยชาติเก่านั้น...................เฉพาะแต่จอมขวัญพริ้มเพราเอย...
คะนึงถึงบ่เว้นคืนวัน...................มิ่งขวัญเสมอทาสอนาถใจ ฯ
๒ สาวน้อยอย่างนางนฤมิต...................ชุบชีวิตเฟื่องฟื้นขึ้นใหม่
เติมปีติสุขให้หฤทัย...................เปี่ยมไปด้วยทิพย์ทุกนาที ฯ
๓ ข้าน้อยปราถนามากกว่ามาก...................อยากได้แก้วแววตาวิเศษศรี
มุ่งหวังไว้อยู่คู่ชีวี...................มีคุณค่ากว่าสรรพสิ่งใดฯ
๔ จะทะนุถนอมอ้อมสาวเจ้า...................ราวทะนุถนอมชีวิตแจ่มใส
ถึงล่มดินสิ้นฟ้าชลาลัย...................ก็ไม่สิ้นเยื่อใยไมตรี ฯ
๕ ชะรอยชาติเก่าเราทั้งสอง...................ต้องทำบุญกุศลวิสุทธิ์ศรี
ร่วมสร้างกันมากว่าโกฏิปี...................ณ ชาติภพนี้จึ่งพบกัน ฯ
๖ คงจะเป็นบุพเพสันนิวาส...................แต่ชาติปางหลังขลังแม่นมั่น
บันดาลพี่ปรานีแบ่งปัน...................แด่น้องนั้นสิ้นทั้งวิญญาณ ฯ
๗ ทั้งปัฐพีบ่เคยมีนางใด...................รักจับใจสั่นไหวสะเทือนสะท้าน
แม่นแล้วนางแก้วฟ้าประทาน...................ไว้ร่วมหวานชื่นฟื้นชีวา ฯ
๘ แม้เราสองต้องห่างไกลกัน...................ขวางกั้นด้วยเขาเขียวขอบฟ้า
แต่มิ่งขวัญพี่พลันลอยมา...................เพ้อหาจอมใจไป่กลับคืน ฯ
๙ ลิ่วพู้นเวียงใต้เขาเหงาหงอย...................ชลเนตรย้อยทุกข์ระทมขมขื่น
เมตตาวาจาน้องหวานชื่น...................ตื้นตันใจให้ไปสักคำ ฯ
๑๐ เพียงเพื่อได้มีชีวิตอยู่...................รอคอยผู้ประเสริฐเลิศล้ำ
คืออัปสรอ้อนแอ้นละแมนนำ...................อำมฤตฟ้ามากำนัลดิน ฯ
๑๑ จะหอมเท้าของน้องแก้ว...................แม่นแล้วสุดสวาทบ่วายถวิล
ป่าวจบเวิ้งจักรวาลสิ้น...................ร่วมยินดีในน้ำใจนาง ฯ
๑๒ ตราบร่างป่นเปื่อยเป็นผงธุลี...................รักนี้อมตะอยู่อย่ารู้ร้าง
เปี่ยมสุนทรีย์ดีงามท่ามกลาง...................ระหว่างแหล่งหล้าฟ้าต่อกัน ฯ
๑๓ ถ้าพี่จุติใหม่ในโลก...................โชคดีได้หลงไหลในใฝ่ฝัน
มารักซ้ำรอยชาติเก่านั้น...................เฉพาะแต่จอมขวัญพริ้มเพราเอย...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น