28/1/51

หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต


"ธรรมชาติของดีทั้งหลายนั้น ย่อมเกิดมาแต่ของไม่ดี มีอุปมาดังดอกปทุมชาติอันสวยงาม ก็เกิดขึ้นมาจาก โคลนตม อันเป็นของสกปรก ปฏิกูล น่าเกลียด แต่ว่า ดอกบัวนั้นเมื่อขึ้นพ้นโคลนตมแล้วย่อมเป็นสิ่งสะอาด เป็นที่ทัดทรงของพระราชา อุปราช อำมาตย์ เสนาบดี เป็นต้น และดอกบัวนั้นก็มิกลับคืนไปยังโคลนตมอีก -ดีใดไม่มีโทษ ดีนั้นชื่อว่าดีเลิศ -ได้สมบัติทั้งปวงไม่เท่าได้ตน เพราะตัวตนนั้นเป็นที่เกิดแห่ง สมบัติทั้งปวง"

Painter Party


เมื่อวันอาทิตย์ที่ 27 มกราคม 2551 ได้มีโอกาสเดินทางไปร่วมงาน Painter Party
ของ ครูเป้ มาครับ ... เป็นงานเปิดตัวหนังสือเล่มใหม่ของครูน่ะครับ แล้วก็ งานปีใหม่ด้วย
แล้วก็งานสังสรรค์ด้วย ... รวมกันเป็นงานเดียวหมดเลย
งานนี้ไปกับพี่ปุ๊ครับ พี่ที่ทำงานด้วย พี่เค้าเป็นรุ่นพี่ที่มาเรียนกับครูเป้ก่อนผมน่ะ
จองตั๋วไว้เป็นเลขที่ 001 กับ 002 คนแรกเลยยยย นี่.... เจ๋งงง
มาชมบรรยากาศงานกันก่อนดีกว่าครับ




บรรยากาศการเตรียมงานครับ
วงพี่น้อง สี่กุมาร (เพิ่งตั้งชื่อกันงานนี้น่ะครับ) กำลังSetup เครื่องดนตรีกันอยู่

















แขกที่ได้รับเชิญเริ่มทะยอยเดินทางมาร่วมงานกันแล้วครับ










วันนี้โรงเรียนเราสวยเป็นพิเศษ





ครูเอาภาพที่เคยวาดสมัยแรกๆ มาจัดแสดงให้ได้ชมกัน
หาชมได้ยากครับ









รูปนี้สวยดีครับ แสงเว่อร์ไปนิด ถ่ายจากมือถือน่ะ












ถ้าใครมาเรียนก็จะมาพักที่บ้านนี้น่ะครับ เป็นบ้านไม้ นอนเย็นสบายดี













พี่อ๊ะ ครับ สุดยอดมือไวโอลิน กำลังเตรียมตัวขึ้นแสดง













พี่ปุ๊กครับ รุ่นพี่ที่ไปด้วย









งานนี้มีศิลปินมากันหลายคน ที่เห็นก็พี่จุ้ย
กับพี่จิ๊ด (
จิระนันท์ พิตรปรีชา) ที่เป็นคนแปลบทภาพยนต์ในโรงหนัง
ให้เราดูกันน่ะครับ





วงสี่พี่น้อง เริ่มเป็น Open Act ครับ เล่นเพลงฝรั่ง ฟังสบาย ยุค 60-70

ฟังไปกินข้าวไป มีความสุขแท้....






จากนั้น พี่จิ๊ดก็ขึ้นมาเล่าเรื่องราวให้เราได้ฟัง
ว่าตอนนี้พี่เค้าทำอะไร มีผลงานอะไรบ้าง...











มอบของรางวัลกันเล็กน้อย...












พี่ อ้ะ เริ่มบรรเลงไวโอลิน เพลงไทยเพราะ ครับ
เล่นเอา นิ่ง ไปทั้งงานเลยยยย สุดยอดดด








ครูเป้ร้องเพลงเปิดอัลบั้มใหม่ ร่วมกับสี่สหาย แล้วก้อพี่อ้ะ
สุดยอดๆๆ









พี่กางเกงแดงเนี่ย เพื่อนพี่เป้ ... จำชื่อไม่ได้อ้ะครับ
เคยฟังพี่เค้าร้องเพลง โหหห เพราะจับใจจิง ...
วันนั้นเลยขอขึ้นมาแจมด้วย






บรรยากาศ สบายๆ นั่งฟังกันไป เพลินๆ









ถึงคราวลูกพี่จุ้ย โชว์ออฟบ้างครับ ...










ครูเป้ เค้าทนไม่ไหวครับ เลยลงมาแจมด้วย
ร้องกันไป แซวกันไป เรียกเสียงฮา กัน ตรึม...







ที่เห็นถือกีต้าร์ข้างหลัง เป็นพี่ตี๋ครับ เพื่อนรุ่นน้องครูเป้
ฝีมือกีต้าร์ จัดเจนสุดๆ .... ทั้งงานเรียกว่า สงบนิ่ง
ฟังพี่ท่านโชว์ฝีมือ เจ๋งครับ นับถือเลยยย





คุณอุ้มก็มาร่วมงานด้วยน่ะครับ
แต่ไม่ได้มาร้องเพลงน่ะ (ว้าาาา เสียดาย)










รับของที่ระลึกจากครูเป้ ไปตามระเบียบบบ
อยากได้มั่งจิงเลยย







คืนนั้นปิดงานเป็นไงไม่รู้ครับ .... แต่เป็นงานที่เยี่ยมมาก ปีหน้าอยากให้จัดอีกครับ
จัดทุกปีเลย...

22/1/51

ทะเลใจ

  • แม้ชีวิตได้ผ่านเลยวัยแห่งความฝัน
  • วันที่ผ่านมา ไร้จุดหมาย
  • ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่ เพียงตัว และจิตใจ
  • เป็นมิตรแท้ที่ดี ต่อกัน

  • เหมือนชีวิตผันผ่าน คืนวันอันเปลี่ยวเหงา
  • ตัวเป็นของเรา ใจของใคร
  • มีชีวิตเพื่อสู้ คืน วันอันโหดร้าย
  • คืนนี้ตัวกับใจ ไม่ตรงกัน

  • คืน นั้น คืน ไหน ใจแพ้ตัว
  • คืนและวันอัน น่า กลัว ตัวแพ้ใจ
  • ท่ามกลางแสงสี ศิวิไลซ์
  • อาจหลงทางไปไม่ยาก เย็น

  • คืน นั้น คืน ไหน ใจเพ้อฝัน
  • คืนและวันฝันไป ไกลลิบโลก
  • ดังนกน้อย ลิ่วล่องลอย แรงลมโบก
  • พออับโชค ตกลงกลาง ทะเลใจ

  • ทุกชีวิตดิ้นรน ค้นหาแต่จุดหมาย
  • ใจในร่างกาย กลับไม่เจอ
  • ทุกข์ที่เกิดซ้ำ เพราะใจนำพร่ำเพ้อ
  • หาหัวใจให้เจอ ก็เป็นสุข

  • คืน นั้น คืน ไหน ใจแพ้ตัว
  • คืนและวัน อัน น่า กลัว ตัวแพ้ใจ
  • ท่ามกลางแสงสี ศิวิไลซ์
  • อาจหลงทางไปไม่ยาก เย็น

  • คืน นั้น คืน ไหน ใจเพ้อฝัน
  • คืนและวันฝันไป ไกลลับโลก
  • ดังนกน้อย ลิ่วล่องลอย แรงลมโบก
  • พออับโชค ตกลงกลาง ทะเลใจ

  • แม้ชีวิตได้ผ่าน เลยวัยแห่งความฝัน
  • วันที่ผ่านมา ไร้จุดหมาย

  • ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่ เพียง ตัวและจิตใจ
  • เป็นมิตรแท้ที่ดี ต่อกัน

  • ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่ เพียง ตัวและจิตใจ
  • เป็นมิตรแท้ที่ดี ตลอดกาล...

21/1/51

อีก 15 นาทีจะเที่ยงคืน ได้ฟังเพลงนี้ เลยอยากให้กำลังใจ
กับคนที่กำลังอยู่ในคืนอันเป็นนิรันดร์ครับ

===============================
เหมือนว่าเราจะมอง ไม่เห็นหนทางใด
ตกอยู่ในความมืดบอด ตกอยู่ในห้วงใจที่อ่อนไหว
เหมือนจะเป็นกลางคืนอันยาวนาน เมื่อฟ้าไม่มีแสงใด
มองไปรอบกาย หัวใจก็พลัน หวาดกลัว


ว่าเหตุใดคืนที่ยาวนาน ไม่ผ่านไปเสียที
จากนี้จะมีหนทางอื่นอีกไหม

แต่อย่างไรก็ตามยังมีตะวันยังที่ฉายในวันต่อไป
แต่ไม่รู้ต้องรอเมื่อไหร่ หรือใจเราคงจะอยู่กับ
คืนอันเป็นนิรันดร์

ว่าเหตุใดคืนที่ยาวนาน ไม่ผ่านไปเสียที
จากนี้จะมีหนทางอื่นอีกไหม

แต่อย่างไรก็ตามยังมีตะวันยังฉายในวันต่อไป
เมื่อเรามีเช้าวันใหม่ หวังใจว่าจะมีหนทาง
เมื่อทุกข์ในวันเมื่อวานคืนกลับมาหาใจอันอ่อนแอ
เหตุที่ใจแพ้ เพราะเราต่างหากที่แพ้ใจ
ความทุกข์จึงเป็นกลางคืนอันยาวนาน แต่แล้วมันจะผ่านไป


ตราบใดเวลายังหมุนผ่าน ความทุกข์จะผ่าน เพราะไม่มีคืนใดเป็นนิรันดร์
วันคืนต้องผ่าน นั่นคือเวลาอันเป็นนิรันดร์

19/1/51

เหตุผลที่ทนเหงา

เหตุผลที่ทนเหงา

มีคนมาถามฉันบ่อย
ว่าทำไมชอบไปไหนคนเดียว
ทนเหงา มานานได้ยังไง
ใครเข้ามา ก็ไม่เคยว่าจะสนใจ
ไม่มี ใครรู้เหตุผลจริงๆ

ฉันรู้ว่าฉันรอเธอ
กลับมาเจอตามคำสัญญากัน
เพราะรัก ต้องเชื่อใจกันไว้
แต่ละวัน อยู่กับเงาเหงาจับหัวใจ
ข่มใจไว้ ทั้งที่มันยากเหลือเกิน

นอนก็ยังข่มตาไม่ลง
คิดมากทุกที
ว่าเธอยังดีอย่างเดิมไหม

ยิ่งไกลห่างฉันก็ยิ่งห่วง
บอกเลยว่าหวงเธอเหลือเกิน
แต่ฉัน ขอวัดมันด้วยหัวใจ
ท่องคำว่ารักไว้ทุกวัน
เหตุผลที่ฉันต้องยอมทนเหงาใจ
ก็คือเธอ เพราะรักเธอคือเหตุผล

รูปคู่เราก็วางอยู่
ยิ่งมาดูยิ่งซึมเข้าไปใหญ่
อ้างว้าง เดียวดายแต่ยังหวัง
วันหนึ่งเธอ จะกลับมาแล้วบอกรักกัน
อีกไม่นาน ความเหงาจะจางหายไป

8/1/51

เริ่มเรียนการสร้างจินตนาการ

หลังจากที่ตะลอนเที่ยวซะเรื่อยเปื่อยแล้ว ก็ได้เวลาเรียนการวาดรูปล่ะครับ



แผนที่การเดินทางครับ เผื่อมีผู้สนใจ















Studio ของครู ... ที่นี่หล่ะครับ ที่เราจะเริ่มเรียนกัน







พาเที่ยวชมด้านในครับ







บรรยากาศ ถ่ายจากท่าเรือเข้ามา ...








ห้องอาหารริมน้ำ ... แบบติส ครับ










ตรงนี้ห้องกาแฟน่ะ ดื่มกาแฟไป ชมแม่น้ำไป....







ทุกบริเวณบ้านนี้ จะมีแต่งานศิลปะครับ ....
ถ้าคุณเป็นคนรักศิลปะ คงต้องชอบที่นี่แน่นอน ....


เหมือน ผม... ไง







แม้แต่ในสวน ก็มองเห็นศิลปะ ....
เชื่อผมแล้วใช่ม้าา.......






ถ้ามองออกไปจากท่าเรือ
จะพบแต่ความรื่นรมณ์ แบบนี้น่ะครับ...









...... (คิดอะไรในใจ แล้วแต่คุณนะครับ)











รุ่งอรุณ ....







อัสดง......







ท้องนภา...









พาเที่ยวมาเยอะแล้ว มาชมบรรยากาศการเรียนกันดีกว่าครับ
วันนั้น ครูพาเรามานั่งเรียนการสเกตต้นไม้กัน ในเรือลำใหญ่
อากาศเย็นสบาย ...






บรรยากาศการเรียน ที่ไม่เคร่งเครียด
แต่ตั้งใจ กันทุกคนน่ะ

พี่แต้ ตั้งใจมากเลย ...







คิดอะไรไม่ออก ก็ลอกๆ กันไป
เอ้ยยย ปรึกษากันไป ....




ครูกำลังสร้างงานศิลป์ ครับ ....










เรียนกันเครียด มาก ก็พัก ... ได้









ชมนกชมไม้กันไปตามเรื่อง....







อารมณ์ดีหน่อย ก็ลงไปว่ายน้ำเล่นได้น่ะ












พักทานอาหารกลางวันกัน
อร่อยทุกมื้อเลยย










ผลงานครับ ... ดูแล้ว ทายได้ไหมว่าวาดรูปอะไร??









นี่หน่ะ ครับ ... เหมือนไหม?







ที่เรียนกัน .. ครูและนักเรียนครับ






เริ่มแรก หัดการลากเส้นครับ
เรียนรู้จักเส้นกันก่อน ....
แต่ละเส้นแทนอะไร สื่ออะไรบ้าง










แล้วก็เริ่มหัดร่าง ส้ม ...













ครั้งแรกอาจจะดูไม่ดีเท่าไหร่....













พยายามต่อไป อาจจะดีขึ้น ... นะ ...



หรือเป่า?....









แล้วก็ .... เริ่มสเกตต้นไม้...






ตามด้วยการลงสี

ใช้สีเดียวครับ ...
เพราะถ้ามากกว่านี้จะไม่สวย ...







อาจจะสงสัย ว่า วาดต้นอะไรอยู่ ...

นี่หล่ะครับ ....







ไม่รู้ว่าที่เรียนมาฝีมือการวาดจะดีเท่าไหน
แต่ว่าไม่สำคัญครับ ...




ความสำคัญอยู่ตรงที่ ได้มาปลุกจินตนาการ ความคิด ที่มันหายไปนาน
จากชีวิตนี้ของผมน่ะ .... ได้มาพักผ่อน ได้มาเรียนรู้วิถีชีวิต
ได้มาสัมผัสธรรมชาติ ได้มารู้จักกับครู ... เท่านี้ก็ไม่รู้ว่าจะเอาอะไรมาเทียบแล้วน่ะครับ ... ขอบคุณครับทุกท่านที่ชม ... ขอบคุณ ครูครับ ที่ปลุกจินตนาการผม ขอบคุณคราบบบบ

+ + + + +