ในที่สุด...

ไม่ได้เขียนบล็อคมานานนนน มากเลย
คืนนี้ไม่รู้เป็นไง ปัดฝุ่นตัวเองสักหน่อย

ในที่สุดวันนี้ก็ปิดเรื่องทักท้วงไปได้เรื่องนึงจนได้
ของ USA ความจริงเราก็หามาจากข้อมูลดิบเนี่ยนะ
ดูข้อมูลละเอียดแล้ว เอา numbering plan เท่าที่มี
มาแยกปลายทาง แล้วคัดเอาที่ถุกต้องที่สุด

แต่ว่ายอดที่ออกมากลับเกินกว่าที่เคยหาไปได้เยอะเลย
หกหมื่นกว่านาที ส่งเรื่องไปให้หัวหน้า approve
แต่ไม่ผ่าน ทำมาแทบตาย วันหยุดก็ไม่ได้หยุดเลย
ได้ตัวเลขมาก็กลับใช้ไม่ได้ คงเป็นเพราะข้อมูลที่ได้
มันตรงเกินไป มันถูกต้องเกินไปมั้ง แต่ที่เซ็งน่ะไม่ใช่เพราะ
เรื่องตัวเลขหรอก แต่เป็นที่หัวหน้า comment ต่างหาก
ไอ้เราก็ทำมาเต็มที่แล้ว กลับถามว่าเราทำอะไรอยู่ มัวทำอะไร
ทำไมทำช้า ก็มันงานตรวจสอบนี่ครับ จะให้เร็วเป็น
ต้มมาม่า หรือเซ็นเช็คได้ไง มันก็ต้องตรวจสอบสิ
ว่าผิดตรงไหน ทำไมมันไม่ตรง ทำไมมันไม่ถูก ไอ้ที่ผิดมันตรงไหน
แล้วแก้ยังงัย อธิบายไปหลายรอบและ เบื่อ... วันนี้เลยไม่พูดอะไร
ยิ้มๆๆ พยักหน้า ประมาณว่าเออ พี่ พี่จะเอาไงกับชีวิตผมก็ว่ามาล่ะกัน
ผมชี้เกียจคิดแระ ..
สุดท้ายหัวหน้าก็ให้เอา numbering plan ที่พี่เค้ามาลองมาให้ตรวจดู
(เออ แล้วทำไมไม่เอามาให้ตู ตั้งแต่แรกฟะ ให้ตรู งมหาตั้งนาน
แล้วมาหาว่าตรูทำช้า) ก้อเลยเอามาตรวจเช็ค คราวนี้กันพลาดล่ะ
เลยเอาข้อมูลทั้งที่เคยเอาไป run แล้วเอามาตรวจด้วย
เทียบกับเอาข้อมูลที่มีบาง B.No ที่ผิด ที่ยังไม่ได้แก้เอามาตรวจ เทียบ
เข้าไปอีกกับข้อมูลที่แก้แล้ว ...

คราวนี้ได้มา 3 ยอดเลย ก็ต่างกันนิดหน่อย เมื่อเทียบกับ numbering plan
ที่เราเคยใช้ แต่ยอดข้อมูลที่ B.No ผิด กลับใกล้เคียงกว่า
หัวหน้าเลยเลือกเอาอันนั้นไปตอบเรื่อง เออ... ตรู
กำ
ข้อมูลที่ถูก ไม่เอาไปตอบ ... เราทำถูกมา กลับใช้ไม่ได้ซะงั้น
ข้อมูลที่ผิดกลับใช้ได้ .. เช. เลยยย จับทางได้แระ
คราวหน้าคงต้องเล่นมุขนี้ล่ะเรา

เป็นคนดี ทำถูกต้อง กลับใช้ไม่ได้ นะ ..

เด็กๆที่อ่านอย่าเอาไปทำเป็นตัวอย่างนะคับ
อันนี้ไช้ได้เฉพาะบางเหตุการณ์

กลับมาก็เริ่มเรื่องที่ต้องบ่นเลย
ไว้แล้วจะเขียนเรื่องดีดีมาให้อ่านบ้างล่ะกัน
ถ้ามี รมณ์ นะ... แต่พักนี้ไม่ค่อยมีเท่าไหร่
อ้ะ ...

กรุณาฝากข้อความไว้ ฉันจะติดต่อกลับโดยเร็ว

ฉันโทรศัพท์จากกลางป่า.. หาเธอที่อยู่ในเมือง...

เครื่องฝากรับข้อความบอกกลับมาว่า "กรุณาฝากข้อความ ฉันจะติดต่อกลับทันทีที่ทำได้"


"..เธอได้ยินเสียงลมพัดผ่านไปไหม
เธอได้ยินเสียงใบไม้ร่วงไหม
เธอได้ยินเสียงลมหายใจของขุนเขาไหม

และเสียงหัวใจที่เต้นอย่างลิงโลดของฉันล่ะ เธอได้ยินไหม

โปรดติดต่อกลับพวกมันโดยด่วนนะ สวัสดี.."

....